مشخصات پژوهش

صفحه نخست /راﺑﻄﻪ ﺧﻮدﺗﻨﻈﯿﻤﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن ...
عنوان راﺑﻄﻪ ﺧﻮدﺗﻨﻈﯿﻤﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ زﻣﺎن ﺑﺎ اﻫﻤﺎل ﮐﺎری ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در بین دانش آموزان دوره دوم متوسطه بناب
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها خودتنظیمی، مدیریت زمان، اهمال کاری تحصیلی
چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودتنظیمی و مدیریت زمان با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش-آموزان مشغول به تحصیل دولتی و غیردولتی شهر بناب در سال تحصیلی 96-95 تعداد 3635 نفر بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 346 نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولمون و راثبلوم (1984)، پرسشنامه خودتنظیمی در یادگیری بوفارد و همکاران (1995) و پرسشنامه مدیریت زمان ترومن و هارتلی (1996) استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین خودتنظیمی با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0P< ). همچنین بین مدیریت زمان با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (01/0P< ). نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که ترکیب خطی سه متغیر اهمال کاری تحصیلی، خودتنظیمی و مدیریت زمان در بین دو گروه دختر و پسر معنی دار است. یعنی دو گروه دختر و پسر از لحاظ ترکیب خطی متغیرهای اهمال کاری تحصیلی، خودتنظیمی و مدیریت زمان با هم متفاوت اند، اما در نتیجه تحلیل واریانس تک متغیری تفاوت هیچ کدام از متغیرها به تنهایی در بین دو گروه معنی دار نیست، یعنی بین دختران و پسران از لحاظ تک تک متغیرها تفاوتی وجود ندارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که در مؤلفه های خودتنظیمی تنها مؤلفه ی شناختی به عنوان یک پیش بین معنادار می تواند اهمال-کاری تحصیلی را پیش بینی نماید و ضرایب رگرسیون مؤلفه ی فراشناختی معنادار نبود. همچنین نتایج نشان داد که در بین مؤلفه های مدیریت زمان تنها مؤلفه ی برنامه ریزی بلندمدت به عنوان یک پیش بین معنادار می تواند اهمال-کاری را پیش بینی کند (01/0P< ) و ضریب رگرسیون مؤلفه ی برنامه ریزی کوتاه مدت معنادار نبود.
پژوهشگران سولماز مدبر (دانشجو)، غلامرضا گل محمدنژاد بهرامی (استاد راهنما)، بهبود یاری قلی (استاد مشاور)