عنوان
|
مدل علّی تأثیر انگیزش شغلی خود تعیین گری معلمان بر بکارگیری راهبردهای آموزشی و انضباطی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
انگیزش شغلی خودتعیینگری، راهبردهای آموزشی و انضباطی، معلمان
|
چکیده
|
هدف از این پژوهش طراحی و برازش مدلی ساختاری از روابط بین متغیرهای انگیزش شغلی
خودتعیینگری و راهبردهای آموزشی و انضباطی بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی با
آزمون مدل معادلات ساختاری میباشد. جامعه این پژوهش شامل 4478 از معلمان مقاطع تحصیلی
ابتدایی، دوره اول متوسطه)راهنمایی( و دوره دوم متوسطه)دبیرستان( شهرهای شمالی استان آذربایجان
غربی بود که از این تعداد 354 نفر ) 158 نفر مرد و 196 نفر زن( به شیوههای نمونهگیری خوشهای
چندمرحلهای و طبقهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامهی انگیزش خودتعیینگری
بلیس) 1994 (، پرسشنامههای محقق ساخته راهبردهای آموزشی معلمان و راهبردهای انضباطی معلمان
استفاده شد. دادهها با روش تحلیل معادلههای ساختاری و نرم افزاهای آماری SPSS16 و AMOS22
تحلیل شدند . نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی، مدل نظری قوی برای پیش بینی بکارگیری راهبردهای
آموزشی و انضباطی معلمان میباشد. انگیزش خودتعیینگری اثر مستقیم 31 / 0 و 36 / 0 بر روی
راهبردهای انضباطی و آموزشی دارد. همچنین از لحاظ انواع انگیزش خودتعیین
گری و انواع راهبردهای
آموزشی و انضباطی بین معلمان بر حسب جنسیت تفاوتی وجود نداشت.
|
پژوهشگران
|
جواد مصرآبادی (نفر اول)، پیمان یارمحمدزاده (نفر دوم)، احسان عظیم پور (نفر سوم)
|