|
عنوان
|
اثربخشی روش حسی اسنوزلن بر نشانگان اُتیسم در کودکان مبتلا
به اختلال طیف اُتیسم
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نشانگان اُتیسم، اختلال طیف اُتیسم، اسنوزلن.
|
|
چکیده
|
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش اسنوزلن بر نشانگان کودکان مبتلا به اختلال طیف اُتیسم انجام
شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری
پژوهش حاضر همه کودکان مبتلا به اختلال طیف اُتیسم بودند که از بین آنها نمونهای با حجم 30 نفر به
روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند؛ و
بهطوریکه هر گروه 15 نفر بوده و از هر دو گروه پیشآزمون بهعملآمده و گروه آزمایش روش اسنوزلن
را در 40 جلسه دریافت نموده درحالیکه به گروه کنترل این مداخله ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه
پسآزمون اجرا شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش مقیاس درجهبندی درخود ماندگی گیلیام )گارز( بود.
تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک متغیره و کوواریانس چند متغیره نشان داد که میانگین
نمرات نشانگان اُتیسم و خرده مقایسهای آن )تعامل اجتماعی و ارتباط( به طور معناداری افزایش یافته است
و رفتار کلیشهای کاهش یافت ) 05 / 0 > P (. یافتهها بیانگر یعنی روش اسنوزلن سبب بهبود نشانگان اُتیسم در
مقاله برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشد است.
نویسنده مسئول: m.zarekhalili94@gmail.com
62 | روان شناسی افراد استثنایی | سال یازدهم |شماره 42 | تابستان 1400
کودکان مبتلا به اختلال طیف اُتیسم میگردد؛ بنابراین پیشنهاد میشود با طراحی و اجرای برنامه اسنوزلن
جهت بهبود نشانگان اُتیسم اقدام گردد.
|
|
پژوهشگران
|
زهرا زارع خلیلی (نفر اول)، مهران سلیمانی (نفر دوم)، قربان همتی علمدارلو (نفر سوم)، حسن یعقوبی (نفر چهارم)
|