عنوان
|
واژه ها و تعابیر قرآنی-عرفانی در شعر حافظ (با نگاهی به شروح دیوان)
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
قرآن، عرفان، واژه های قرآنی-عرفانی و حافظ
|
چکیده
|
حافظ را به سبب قرآنی که در سینه داشت حافظ نامیده اند و او را ارادتمند بی چون و چرای این کتاب سترگ آسمانی می نامند.جدای از حافظ که می توانیم به او لقب شاعر قرآنی بدهیم قرآن تأثیر زیادی بر روی ادبیات بعد از نزولش گذاشته است.دیوان حافظ سرشار از واژه ها و تعابیری است که شاعر از این واژه ها به مثابه رمزی برای بیان معانی عالی استفاده می کند.خواجه حافظ اصطلاحات عرفان را معمولاً رمز آگین به کار می برد به گونه ای که علاوه بر معنای ظاهری می توان مفاهیم رمزی عرفانی نیز از آن استنباط کرد.وقتی از شعر یک "حافظ قرآن" صحبت می شود، تأثیر قرآن را باید در نظر داشت در هر حال تأثیر قرآن که حافظ، آنهمه بدان مدیون است در شعر او قطعی است. در این پژوهش، حافظ را از دیدگاه قرآنی و عرفانی بررسی می کنیم مطالعۀ این باژنماها در اشعار عرفانی به ویژه در شعر حافظ و باژخوانی آنها منظری نو برای فهم و تفهیم متن به خواننده می بخشد.
|
پژوهشگران
|
سهیلا علیزاده کردکندی (دانشجو)، حیدر قلی زاده (استاد راهنما)، حسین صدقی (استاد مشاور)
|