مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای (tDCS) دو موضعی و دو نیمکره ا ی توام با گفتاردرمانی بر بازتوانی مهارت نامیدن دربیماران دو زبانه و تک زبانه دچار آفازی مزمن پس از سکته مغزی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای (tDCS)، گفتاردرمانی، مهارت نامیدن، دو زبانگی، آفازی، سکته مغزی
چکیده	هر ساله نزدیک به 15 میلیون نفر در جهان دچار سکته مغزی می شوند، از این تعداد تقریبا 6 میلیون نفر جان خود را از دست می دهند. (ماترس ، 2011). از این رو سکته مغزی دومین عامل مرگ و میر در سراسر جهان است. علاوه بر این سالانه 5 میلیون نفر بر اثر سکته دچار ناتوانی دائم می شوند و این رقم سکته را به علت اصلی ناتوانی در بزرگسالان تبدیل کرده است. (سازمان بهداشت جهانی، 2011). اعداد و ارقام برای کشور ایران بیش از میانگین جهانی است. طبق نتایج مطالعه ای در ایران در سال 2010 میزان بروز سالیانه سکته مغزی برای بار اول 139 در هر صد هزار نفر است. (رهنما، کریمی، طلوعی آچاچلوئی. 1395). بر اساس آمار موجود از هر 6 نفر در جهان، یک نفر در طول زندگی خود دچار سکته مغزی می شود. با توجه به افزایش میانگین سنی جمعیت ایران در سال های آتی و بیشتر شدن جمعیت افراد سالمند، انتظار می رود که آمار سکته هایی که در سنین بالاتر رخ می دهند افزایش یابد. سکته مغزی می تواند به عملکرد حرکتی، حسی، شناختی و هیجانی افراد در درجات مختلف از خفیف تا شدید آسیب وارد کند. (بجوت ، 2007). معلولیت های ناشی از سکته می توانند تا آخر عمر باقی بمانند و شخص را از زندگی طبیعی و مستقل باز دارند. افرادی که دچار سکته مغزی می شوند درصد بالایی از افرادی هستند که نیازمند خدمات درمانی و توانبخشی متفاوتی اند، از این رو هزینه هایی که سکته مغزی در پی دارد بسیار بالاست. سکته مغزی در کشور های توسعه یافته جزو سه بیماری پر هزینه و در کشورهای در حال توسعه جزو 6 بیماری اول است که بیشترین هزینه های اقتصادی را بر خانواده و سیستم سلامت و درمان این کشورها تحمیل می کند. (لاین، 2011). در کشور انگلستان این رقم به بیش از 9 میلیارد یورو در سال می رسد. (مانت، واکر ، 2011). آفازی یکی از عوارض بسیار شایع پس از سکته مغزی است که نوعی اختلال ارتباطی اکتسابی است که غالبا ناشی از آسیب مغزی به نیمکره غالب زبانی (نیمکره چپ) است و با ناتوانی در یک یا چند جنبه از زبان (صحبت کردن، گوش دادن، خواندن و نوشتن) مشخص می شود. آفازی حاصل نقص کلی هوشی، پریشانی روحی ،اختلال روانی و مشکلات حسی و حرکتی نیست. (بروکشیر 1992، دارلی 1982، گودگلاس 1993، به نقل از بروک هالوول و روبرتا چاپی ، 2008). آفازی را ه های ارتباطی این افراد را بسیار محدود می کند و بر حسب شدت آسیب فرد را دچار معلو
پژوهشگران	سیدمنصور اماده (دانشجو)، غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (استاد راهنما)، رضا عبدی (استاد مشاور)