عنوان
|
سبک داستانی و روایت در آثار سیمین دانشور
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
سیمین دانشور، روایت، سبک، رمان.
|
چکیده
|
روایت در آثار داستانی در واقع، تمامی ویژگی های فکری، ادبی و زبانیِ مشترک و تکرار شونده ای است که به صور گوناگون در آثار وجود دارد. بخش های سازندۀ روایت یک اثر ادبی، چارچوب هایی نظیر ساخت زبانی، تکنیک های روایتی، جهان بینی و پرداخت هنری را در بر می گیرد. اصطلاح «سبک» در زبان شناسی و ادبیات بر نحوۀ رفتارهای زبانی افراد اطلاق می شود. بررسی سبکیِ یک متن ادبی علاوه بر عناصر درون متنی باید آن دسته از عوامل بیرونی ای را که به خاستگاه و شرایط اجتماعی، تاریخی و نویسنده مربوط می شوند، در نظر گیرد. مسئلۀ اصلی این پژوهش تبیین مشخصه-های تعیین کنندۀ سبک داستانی و روش داستان پردازی در آثار دانشور است، به بیان دیگر، روشن نمودن این مسئله که او در نوشتن داستان به ویژه رمان، از چه روش های روایت پردازی بهره برده است. تحقیق حاضر به شیوۀ مطالعه ی کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل داده ها به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است. سیمین دانشور نویسنده ای صاحب سبک در ادبیات معاصر است. پرداخت انتقادی به آداب و رسوم، نمایش تأثیر شرایط اجتماعی و سیاسی بر شخصیت-ها، بازنمایی وجوه مختلف زندگی شهری و روابط بین افراد از ویژگی های آثار او به شمار می رود. نتایج حاصل از بررسی رمان های این نویسنده نشان می دهد دانشور در رمان های مورد بررسی سبک داستانی ویژه ای دارد، روایت پردازی او معطوف به زمانۀ خود است و از شیوۀ روایت جامع بهره می گیرد به گونه ای که می توان گفت در عرصۀ داستان نویسی فارسی نوآوری داشته است. همچنین سبک سیمین دانشور و روایت پردازی او برخاسته از فضای سیاسی و اجتماعی عصر خود بوده است. از سوی دیگر، دانشور در روایت، زمان داستان را دستخوش تغییر می کند و با به کارگیری روایتی غیرخطی به دیدگاه های گذشته نگر و آینده نگر رو می آورد. در شخصیت پردازی، کنش ها و گفتارهای شخصیت ها را متناسب با طبقۀ اجتماعی و نحوۀ تفکر آنها منعکس می کند. به طور کلی، مختصات سبکی داستان های مورد بررسی با محتواها و مضامین هر یک از آن ها انطباق دارد؛ به زبان دیگر، تفکر و جهان بینی نویسنده در سطوح مختلف سبکی داستان ها انعکاس یافته است.
|
پژوهشگران
|
رقیه حسین اقدم قراتپه (دانشجو)، یدالله نصراللهی (استاد راهنما)، محمد پاشائی مهترلو (استاد مشاور)
|