عنوان
|
مقایسه ی نظریه ی ذهن و شخصیت عاطفی عصبی در نوازندگان حرفه ای ساز های کوبه ای سنتی، نوازندگان حرفه ای زهی سنتی و همتایان عادی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
نظریه ی ذهن، شخصیت عاطفی-عصبی، نوازندگان حرفه ای سازهای کوبه ای سنتی، نوازندگان حرفه ای ساز های زهی سنتی
|
چکیده
|
هنر مجموعه ای از آثار یا فرایندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی یا به منظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق می شوند و می توان گفت هنر توان و مهارت خلق زیبایی است. هنر را به هفت حوزه تقسیم کرده اند که موسیقی یکی از آن ها است. موسیقی یک زبان جهانی است که فرهنگ، زمان و جغرافیا را می پیماید. موسیقی یک جریان پیوسته از وقایع شنیداری گذرا است که مردم آن را به شیوه ای عاطفی درک می کنند و به آن پاسخ می دهند. در تعریفی دیگر، موسیقی شکلی از ارتباط بین انسان ها است که در آن اصوات غیر کلامی و سازمان دهی شده توسط انسان به عنوان انتقال دهنده های مبتنی بر عاطفه و حالات معرفتی انسان دریافت می شود. بی شک بین موسیقی سنتی ایران و موسیقی غربی تفاوت هایی وجود دارد که ناشی از دو فرهنگ کاملا متفاوت می باشد. موسیقی غربی ، همتا و همپای فرهنگی که به آن تعلق دارد، یک موسیقی به شدت تعقلی ، منطقی و برون گرا است . در حالی که موسیقی ایرانی دقیقاً مغایر چنین شاکله هایی شکل می گیرد و پدید می آید. برای تبیین ابعاد موسیقی غربی ، ابتدا باید به این تفاوت اشاره کرد که موسیقی غربی دارای «وسعت عمودی » است ؛ در حالی که موسیقی ایرانی از یک «وسعت افقی » برخوردار است . موسیقی غربی هموفونیک [هم صدایی ] ، ولی موسیقی ایرانی مونوفونیک [تک صدایی] است . امّا این خود متوقف است بر این نکته که موسیقی غربی بر اساس «گروه نوازی » افاده ی مراسم می کند، امّا موسیقی ایرانی بر اساس ساختار «تک نوازی » قوام آمده است . این ساختار معکوس نشان می دهد که چگونه از دل یک تفاوت ، ناگهان تفاوت دیگری زاده می شود که خود به تفاوت بعدی می انجامد. تفاوت هایی از این قبیل را نیز احتمالا می توان در نوازندگان ساز های مختلف ایرانی هم مشاهده کرد. این تفاوت ها می تواند حتی در ذهنیت، شناخت و ویژگی های شخصیتی و عاطفی نظیر نظریه ی ذهن و شخصیت عاطفی-عصبی این افراد متبلور شود.
نظریه ی ذهن، مولفه ای در حوزه ی شناخت اجتماعی می باشد و به ظرفیت انسان برای "ذهن خوانی" اشاره می کند که برای استنباط و ملاحظه ی تفکر، امیال و احساسات، همچنین رفتارهای هدف مردم دیگر به کار می رود. به عبارت دیگر، نظریه ی ذهن توانایی نسبت دادن حالت های ذهنی، یعنی نیات، احساسات، خواسته ها و باور ها به خود و دیگران و درک این است که حالات ذهنی دیگران می ت
|
پژوهشگران
|
سارا شرقی لوان (دانشجو)، حسن بافنده قراملکی (استاد راهنما)، رحیم یوسفی (استاد مشاور)
|