مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی کارایی عامل بیوکنترلPaenibacillus polymyxa استرین N179 در شرایط زراعی و باغی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کلیدی: گندم، گوجه فرنگی، گلابی، باکتریهای افزایش دهنده رشد گیاهی، مزرعه
چکیده	بیمارگرهای گیاهی به عنوان یکی از مشکلات عمده کشاورزی میباشند که باعث کاهش کمیت و کیفیت محصولات و صدمه به آنها در تمام مراحل رشدی گیاه از مرحله کاشت تا برداشت محصول می شوند. به همین خاطر کنترل بیمارگرهای گیاهی ضرورت پیدا می کند. کنترل بیمارگرها از طریق روش های زراعی، بیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی امکان پذیر است (2005 Agrios ). کنترل بیولوژیک به عنوان "استفاده از موجودات طبیعی یا تغییر یافته ی ژن و فرآورده های ژنی، برای کاهش اثر موجودات مضر و مناسب کردن شرایط برای موجودات مفید مانند گیاهان زراعی، حشرات و میکروارگانیسم های مفید" تعریف شده است. به عبارت دیگر "کاهش در میزان جمعیت یا فعالیت بیماری زایی بیمارگر از طریق یک یا چند موجود به غیر از انسان" است. کنترل بیولوژیکی عوامل بیماریزای گیاهی با استفاده از میکروارگانیسم های آنتاگونیست به خصوص گونه های چندجنس باکتریایی ازStreptomyces ، Pseudomonas ، Paenibacillus ، Lysobacter ، Bacillus ، در کنترل بیماری های قارچی و باکتریایی ریشه ی گیاهان زراعی مطرح شده است(Park and Kloepper 2000; Wachowska et al. 2004; Ryu et al2006; Herman et al. 2008). میکروارگانیسم هایی که در ناحیه ی ریزوسفر گیاهان زندگی می کنند مناسبترین آنتاگونیست ها برای استفاده در کنترل بیولوژیکی هستند به خاطر اینکه ریزوسفر اولین سد دفاعی ریشه علیه بیمارگرهای خاکزی استریزوسفر غنی از عوامل میکروبی و ریزوباکتری های کلونیزه کننده ی ریشه است(Weller1998). از مکانیسم های بیوکنترلی می توان به پدیده های آنتی بیوز، پارازیتیسم، رقابت برای غذا و فضا، هیپوویرولانس، مقاومت القایی و حفاظت تقاطعی اشاره کرد.
پژوهشگران	فرهاد محمدی وندملک اباد (دانشجو)، وحید فلاح زاده ممقانی (استاد راهنما)، اکبر شیرزاد (استاد راهنما)، حمید محمدی (استاد مشاور)