عنوان
|
روایت گورانیِ داستان جمشید و مقایسۀ آن با شاهنامۀ فردوسی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
شاهنامه؛ جمشید؛ شاهرخ کاکاوند؛ ادبیّات کُردی؛ گورانی
|
چکیده
|
شاهنامۀ فردوسی اثری است که سیمای تاریخ و فرهنگ ایران را در خود متجلّی ساخته و به عنوان یک اثر ملّی مورد توجّه قومیّت های این مرز و بوم بوده است؛ یکی از این اقوام که همواره به شاهنامه و دیگر آثار حماسی ایرانیان به دیدۀ احترام نگریسته اند، کُردها هستند. شاعران کُردزبان، بخش هایی از شاهنامه و دیگر آثار حماسی را به کُردی ترجمه و یا بازآفرینی کرده و آن را با توجّه به محیط زندگی خود، به رشتة تحریر درآورده اند. یکی از این آثار، منظومۀ ضحّاک و کاوۀ آهنگر اثر شاهرخ کاکاوند - از شاعران قرن دوازده و اوایل قرن سیزده هجری- است که می توان آن را ترجمۀ آزادِ بخش هایی از شاهنامۀ فردوسی به شمار آورد. در این مقاله کوشش بر آن است ضمن به دست دادن زندگی نامۀ اجمالی شاعر، منظومۀ ضحّاک و کاوة آهنگر و ویژگی های آن معرّفی و خلاصۀ این اثر تا آغاز پادشاهی جمشید آورده شود. در ادامه با تحلیل سرچشمه های روایت گورانی و سنجش زندگانی و فرجام جمشید پیشدادی در آن با شاهنامۀ فردوسی و سایر منظومه های پهلوانی، روشن می شود که هرچند روایت کاکاوند دیگرگون و متمایز از دیگر روایت هاست، با وجود این، از روایت فردوسی تأثیر بیشتری پذیرفته و به منابع دیگر نیز نظر داشته است.
.
|
پژوهشگران
|
رحمان مشتاق مهر (نفر اول)، احمد گلی (نفر دوم)
|