مشخصات پژوهش

عنوان	جریان های نو شعر فارسی بعد از شعر حجم رویایی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	شعر دیگر، اسپاسمانتالیسم( حجم گرایی)، شعر موج ناب، شعر گفتار، شعر حرکت، هایکو، شعر فرانو، مرکب حرکت
چکیده	ناآشنایی محققان و پژوهشگران معاصر با جریان های شعر معاصر، برجسته کردن ویژگی ها و نمونه آوری از شعر شاعران هر زمرۀ شعری برای روشن تر شدن مسأله است که لزوم انجام پژوهش را نشان می دهد. از سویی نگارنده بر آن است مستقلاً تمامی زوایای شعر یک شاعر را از بوطیقای مورد نظر شاعر که به آن معتقد است، نشان دهد. از آن جا که هر جریان شعری بر لایه ای از شعر تأکید کرده اند، لزوم بررسی و تحلیل شعر به این شیوه، لازم و ضروری می نماید. محققان و پژوهشگران ادبیات در دانشگاه ها که نگاه سنتی و کلاسیک شان بر نگاه نوگرایی غلبه دارد، عمدتاً از شرح و توصیف و در درک شعر دیگر عاجز بوده اند و در همان حد اسماعیل نوری علاء که از آن به عنوان موج نو مشکل گو یاد کرده است و شمس لنگرودی که در تاریخ تحلیلی شعر معاصر در حد همان تاریخچه هم به آن اشاره نکرده است؛ بسنده کرده اند و این خود گویای عدم درک جریان شعری فوق به شمار می آید که به نحوی در صدد پس زدن آن بر آمده اند. مهدی زرقانی در چشم انداز شعر معاصر فارسی عبارت تصاویر سورئالیستی و مانیفست شاعرانه را برای شعر حجم به کار می گیرد که خود این ناشی از عدم درک شیوۀ نثر نویسی شاعران حجم و یدالله رؤیایی دارد چرا که بین فضای سورئالیستی و حجم فاصله هاست و سرعت رسیدن به تصویر نهایی(پرش از فضای رئالیستی به فضای سه بعدی بیشتر است) و خود رؤیایی این پرسش را در هلاک عقل به وقت اندیشیدن پاسخ گفته است. اگر شفیعی کدکنی مشکل شعر حجم را در عدم ارتباط خواننده با متن می داند او خواننده را ارجح دانسته و باید گفت همان مخاطب در برخورد با فلسفه، فیزیک و سایر علوم دیگر نیز همان مشکل را دارد. باید اندیشیدکه آیا می توان با عینک شعر سبک خراسانی به پیشواز شعر نیما برویم؟ یا با عینک سبک عراقی به شعر سبک هندی نگاه کنیم عمدتاً نگاه شفیعی کدکنی اینگونه است. با همان دید سنت گرایانه به شعر حجم نگریسته است. از سویی ایجاد درنگ در ذهن مخاطب و تعلیق را که خود باعث تفکر و تفحص هرچه بیشتر در شعر می شود به ساده گویی عوامانه ترجیح داده است. لذا روشنگری و تشریح و توضیح مسایل مربوط به این گونۀ شعری لازم می نماید. شعر هایکو و دور شدن از آنچه که برای نخستین بار هایکو خوانده شد و ورود آن از طریق ترجمه ها عدۀ زیادی از شاعران را به سمت هایکو نویسی سوق داده است که از مؤلفه های آن آگاهی لازم را نداشته و بیشت
پژوهشگران	هادی طیطه (دانشجو)، ویدا دستمالچی (استاد راهنما)، ناصر علی زاده خیاط (استاد مشاور)