مشخصات پژوهش

صفحه نخست /بررسی آزمایشگاهی تاثیر دو ...
عنوان بررسی آزمایشگاهی تاثیر دو گیاه داتوره و بنگدانه در تفریخ تخم و مرگ و میر لاروهای نماتد گره ریشه (Treub, 1885) Chitwood, 1949 Meloidogyne javanica
نوع پژوهش مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها کنترل زیستی، نماتد گره ریشه، Datura ، Hyoscyamus
چکیده نماتدهای گره ریشه ) Meloidogyne spp. ( از نظر خسارت اقتصادی به محصولات کشاورزی، مهمترین گروه نماتدهای انگل گیاهی میباشند. کنترل زیستی یکی از روشهای نوین و محیط زیست دوستانه برای کنترل آنها است. یکی از راههای کنترل زیستی نماتدها، استفاده از گیاهانی با ویژیگیهای ضدنماتدی است. در پژوهش حاضر، تاثیر عصارههای دو گونه از گیاه داتوره ) Datura stramonium ، Datura metel ( و بنگدانه ) Hyoscyamus niger ( در برابر جمعیت بومی نماتد گره ریشه گونه Meloidogyne javanica مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابیها بر اساس تاثیر عصارهها در تفریخ تخم نماتد و مرگومیر لارو سن دو در شرایط آزمایشگاهی بود. بدین منظور گیاهان مورد آزمایش در فیتوترون آزمایشگاه کشت شده و پس از رشد کامل، برگهای آنها برداشت و خشک شدند. از برگهای پودر شده، عصارههای آبی 30 به 1 تهیه شده و غلظتهای مختلفی از هر کدام از عصارهها برای بررسی میزان تفریخ تخم و مرگ و میر لارو سن دو استفاده گردید. از نظر تاثیر عصارهها در تفریخ تخم نماتد، هر سه گیاه به درجاتی در بازدارندگی تفریخ تخم نماتد تاثیر داشتند. با افزایش غلظت عصاره این تاثیرگذاری نیز بیشتر بود و غلظت 50 درصد عصاره 30 به 1 بیشترین تاثیر را در کاهش تفریخ تخم داشته و غلظت 25 درصد نیز پس از آن، بیشترین تاثیر را داشت. تاثیر عصارهها بر روی مرگ و میر لاروهای سن دوم نماتد نیز قابل توجه بوده و هر سه گیاه به ویژه در غلظتهای بالاتر سبب مرگ و میر درصد قابل توجهی از لاروها در مقایسه با شاهد شدند. از این میان غلظت 25 درصد عصاره 30 به 1 هر سه گیاه تاثیر بالایی در مرگ لاروها داشت. در آزمایشی دیگر، تاثیر این عصارهها در میزان جوانهزنی بذر رقم حساس گوجهفرنگی ) Super Strain B ( مورد بررسی قرار گرفت. غلظتهای مختلف عصارههای گیاهان در داخل پتریهای استریل پوشانده شده با کاغذ صافی استریل ریخته شده و بذور در داخل آنها چیده شدند و درصد جوانهزنی تا یک هفته ثبت گردید. با در نظر گرفتن مجموع نتایج، میتوان گفت که عصاره هیچکدام از گیاهان تاثیر منفی در جوانهزنی بذور گوجه فرنگی نداشت.
پژوهشگران نگین اسکندرزاده خیاوی (نفر اول)، شلاله مصلحی (نفر دوم)، ناهید واعظ (نفر سوم)