|
چکیده
|
اختلال شخصیت مرزی (BPD) می تواند به عنوان یک اختلال فراگیر پردازش و تنظیم احساسات آشفته، خلق و خوی فرد، احساس نسبت به خود، کنترل تکانه و روابط بین فردی تعریف شود (Nenadić et al., 2020; Danese et al., 2014; Leichsenring et al., 2011; Lieb et al., 2004) . BPDبه طور معمول در دوران نوجوانی شروع می شود، اوج شدت علائم را در بزرگسالی نشان می دهد و به نظر می رسد در طی سالیان متمادی اما به طور مداوم کاهش می یابد (Lis & Bohus., 2013). گرانت و همکاران (Grant et al., 2008) بیان کردند که اختلال شخصیت مرزی، یک اختلال روانی شدید می باشد که تا 5/9 درصد جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد.
تامکو و همکاران (Tomko et al., 2014) میزان شیوع متوسط این اختلال را حدود 3٪ بیان کردند. در بررسی دیگر گاندرسون و همکاران (Gunderson et al., 2018)، ذکر کردند که اختلال شخصیت مرزی، یک اختلال روانی جدی است که در حدود 3/1 درصد از جمعیت عمومی و حدود 15 تا 28٪ بیماران در کلینیک ها یا بیمارستان های روانپزشکی را شامل می شود. همچنین در مطالعه ای اخیر پاریس (Paris., 2020) بیان کرد که این اختلال در بین جوامع رایج است و میزان شیوع آن 1-2 درصد می باشد. تخمین ها به دلیل تفاوت در نمونه ها و روش های تعریف و ارزیابی متفاوت است. همچنین آستانه های تشخیصی درDSM-5 نیاز به حضور 5 از 9 معیار دارند که دلخواه هستند و در آن آستانه متفاوت (چهار یا شش معیار) منجر به شیوع متفاوت می شود. با این وجود ، بدیهی است که اختلال مرزی یک اختلال شایع است (Livesley et al., 2017). حدود 20٪ از کل افرادی که نیاز به بستری شدن دارند، بیماران مبتلا به اختلال مرزی می باشند. افراد مبتلا به BPD معمولاً دارای مشکلات سلامت و اجتماعی قابل توجهی هستند که منجر به مطالبات سنگین در خدمات اجتماعی و درمانی می شود(Livesley et al., 2017). تقریباً 75٪ بیماران مبتلا به BPD را زنان تشکیل می دهند و شیوع BPD با افزایش سن ممکن است کاهش یابد(APA, 2013).
افراد مبتلا به BPD، تغییرات شدید و سریع خلق و خوی را تجربه می کنند و غالباً درگیر رفتارهای مخرب و خودآزارنده مانند اقدامات به خودکشی(Suicide attempts) (SA)، ایده خودکشی(Suicidal ideation) (SI) و / یا تهدیدهای خودکشی(Suicide Threats) (ST) رفتارهای خودآسیب رسان غیرخودکشی(Nonsuicidal Self-Injurious Behavior) (NSSI)ما
|