عنوان
|
اثر تمرینات پیلاتس بر سطوح خونی سیرتوئین-1، ظرفیت انتی اکسیدانی تام و پروتئین واکنشگر C مردان معتاد به مت آمفتامین درحال ترک
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
کلیدواژهها
|
تمرین پیلاتس، سیرتوئین-1، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، پروتئین واکنشگرC، مردان ، مت آمفتامین.
|
چکیده
|
مقدمه و هدف: مصرف مواد مخدر باعث القای التهاب و بروز استرس اکسیداتیو را در پی دارد. هدف از مطالعه حاضر تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر سطوح سرمی سیرتوئین-1، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و CRP در مردان معتاد به مت آمفتامین در حال ترک می باشد.
روش اجرا: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی که جامعه مورد مطالعه آن مردان معتاد در حال ترک بود که 44 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی با حداقل سه ماه حضور در کمپ ترک اعتیاد در دو گروه، تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین پیلاتس به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه صورت گرفت. نمونه های خونی در شرایط پیش و پس آزمون به مقدار 5 سی سی از ورید بازویی گرفته شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی پیش آزمون تا پس آزمون متغیرهای وابسته از آزمون تی وابسته، برای تعیین تفاوت معنادار بین گروه ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته ها: که مقادیر سرمی CRP در گروه کنترل بدون تغییر معنادار (638/0p=) ولی در گروه تمرین با کاهش معنادار همراه بوده است (039/0p=). مقادیر سرمی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و سیرتوئین-1 در گروه کنترل بعد از هشت هفته بدون تغییر معنادار (288/0p=) ولی در گروه تمرین بعد از هشت هفته مداخله افزایش معناداری داشته است (05/0p=).
نتیجه گیری: با استفاده ازیافته های مطالعه حاضر می توان گفت که احتمالا تمرینات پیلاتس می تواند برای کاهش التهاب و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و سیرتوئین-1 در افراد معتاد استفاده شود و همچنین باعث تقویت سیستم ایمنی این افراد را در پی داشته باشد.
|
پژوهشگران
|
رقیه فخرپور (نفر اول)، یوسف یاوری (نفر دوم)، یوسف صابری (نفر سوم)
|