|
چکیده
|
شیوع و همه گیری اختلالات شخصیت در بین بزرگسالان 4 تا 15 درصد تخمین زده می شود (APA, 2004). شروع اختلالات از سنین نوجوانی و اوایل بزرگسالی است و این اختلال ها نسبت به درمان مقاوم هستند و همچنین هم آیندی بین اختلالات بسیار بالاست و همین موضوع موجب نقص در تشخیص و درمان این اختلالات شده است. عوامل فراتشخیصی عواملی هستند که به عنوان عامل خطر در ایجاد و تداوم آسیب پذیری روانشناختی در طیف وسیعی از اختلالات دخیل هستند و در هم آیندی اختلالات زیادی نقش تاثیرگذاری دارند. دیدگاه های فراتشخیصی بر فرایندهای بدکارکردی اساسی، تمرکز می کنند بنابراین فهم ماهیت درست آسیب شناسی روانی را آسان تر می کند و می تواند به درک ما در مورد هم آیندی بین اختلالات کمک کند (Kessler et al., 2005). مدل های عوامل فراتشخیصی، توضیح می دهند که چرا برخی از داروهای خاص، یا روان درمانی خاص برای چندین اختلال مؤثرند، همچنین، این مدل ها، هدفی برای مداخله درمانی ارائه می دهند (Krueger and Eaton, 2015).
پژوهش حاضر از چند جهت دارای اهمیت است: در ایران مطالعات اندکی در مورد رابطه عوامل فراتشخیصی با انواع اختلالات روانی انجام شده است و در خصوص رابطه عوامل فراتشخیصی با اختلال شخصیت کاری صورت نگرفته است و درباره ارتباط این عوامل با پنج عامل شخصیت و ابعاد نابهنجار شخصیت تحقیقات بسیار کمی صورت گرفته است. رابطه عامل های فراتشخیصی مهمی مثل بدرفتاری های کودکی، سبک دلبستگی، مشکلات بین فردی، بدتنظیمی هیجانی و باورهای ناکارآمد با اختلالات شخصیت و ابعاد نابهنجار شخصیت به طور جداگانه در مقالات خارجی مورد آزمون قرار گرفته اند به عبارت دیگر ارتباط معنادار تک تک این عوامل با اختلال های شخصیت و ابعاد نابهنجار شخصیت گزارش شده است ولی نقش همزمان این عوامل با ابعاد نابهنجار شخصیت ، مورد بررسی قرار نگرفته است. شناسایی عوامل فراتشخیصی مرتبط با ابعاد آسیب شناسی شخصیت، و این که چه عواملی بر چه بعدی تاثیر بیشتری دارند، می تواند به ما در شناخت و تشخیص آسیب های شخصیت و نیز در درمان و جلوگیری از بروز اختلال، کمک کند. تعیین نقش این عوامل در به وجود آمدن اختلالات شخصیت و این که سهم هر کدام از این عوامل در اختلالات شخصیت چقدر است، می تواند به شناخت عوامل زمینه ساز و فهم دقیق اختلال و شناسایی عوامل پیشگیرانه و همچنین ارائه پروتکل های درمانی سازند
|