مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی نماتود های بیمارگر حشرات خانواده های Steinernematidae وHeterorhabditidae در استان یزد و کارایی آن ها به عنوان عوامل کنترل زیستی شب پره مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Meyrick)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پراکنش، تبارشناختی، GIS، Photorhabdus، Xennorhabdus ،rDNA .
چکیده	با توجه به مخاطرات زیست محیطی بی شمار استفاده از سموم شیمیایی و تبعات آن بر سلامتی انسان، استفاده از روش‏های مدیریتی غیر‏شیمیایی از جمله کنترل زیستی آفات به شدت احساس و در حال گسترش است. کنترل زیستی یکی از راه کار‏های مهم در برنامه‏های مدیریت تلفیقی آفات (IPM) می‏باشد. از دیدگاه اقتصادی نیز دسترسی به بازار های مصرف جدید محصولات کشاورزی و حفظ آن در بخشی مستلزم نگرش ویژه به استانداردهای ایمنی کشورهای مصرف کننده و کاهش یا زدودن بقایای آفت کش ها در باغ ها و انبارها با استفاده از روش‏های غیرشیمیایی می باشد. نماتودهای بیمارگر به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک، در تنظیم طبیعی جمعیت برخی از گونههای حشرات خاکزی و مخفیزی به کار برده میشوند. همکاری بین نماتودهای بیمارگر و باکتریهای همزیست میتواند میزبان را در بازهی زمانی کوتاه از پای درآورد. از دیگر ویژگی های مطلوب نماتودهای بیمارگر حشرات به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک می توان به دامنه ی میزبانی وسیع، توانایی کشتن میزبان در مدت زمان 48 ساعت، امکان پرورش در محیطهای غذایی مصنوعی، امکان ذخیرهسازی با حفظ خاصیت آلودهسازی، عدم ایجاد مقاومت در میزبان و بیضرر بودن برای محیط اشاره نمود (Canhilal and Carner 2006). Photorhabdus و Xenorhabdus باکتریهای گرم منفی از خانواده ی Enterobacteriaceae می باشند که به ترتیب با نماتودهای بیمارگر از خانواده ی Steinernematidae و Heterorhabditidae رابطه ی همزیستی اختصاصی دارند .(Adams and Nguyen 2002) باکتری های همزیست طیف متنوعی از ترکیبات ضد میکروبی را تولید می کنند که لاشه را از تهاجم دیگر جانداران حفاظت می نماید. این ترکیبات شامل آنتی بیوتیک های فعال علیه باکتری ها، قارچ ها و مخمرها (Akhurst, 1982)، ترکیبات ضد باکتری مانند زنورابدیسین ها (Thaler et al, 1995) و لومیسین ها (Sharma et al, 2002) هستند که علیه باکتری های خویشاوند Photorhabdus فعال می باشند. لومیسین ها علیه گروه های دور نیز فعال بوده و احتمال داده می شود که در فرایند بیماری زایی مهم می باشند. نماتودها از باکتری ها و بافت های تبدیل شده ی میزبان تغذیه نموده و یک تا سه نسل را ایجاد می کنند. با اتمام مواد غذایی نسل جدیدی از لاروهای آلوده کننده تشکیل و به همراه باکتری های همزیست لاشه را جهت یافتن میزبان جدید ترک میکند. اولین گام در کاربرد موفقیت آم
پژوهشگران	سعیده السادات فاطمی (دانشجو)، ناصر عیوضیان کاری (استاد راهنما)، داود محمدی (استاد راهنما)