|
عنوان
|
نقد و بررسی درزمانی روش های ترجمه قرآن و واحدهای زبانی آنها از منظر زبانشناسی
(موردکاوی ترجمه های سوره فاتحه)
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روش های ترجمه، واحدهای زبانی، ترجمه قرآن، سورۀ فاتحه
|
|
چکیده
|
ترجمه که در پیشرفت و غنای ادبیات سهم بسزایی دارد و بخش وسیعی از آن را شامل می شود، "به عنوان یک عامل نفوذی علمی بر تمامی ادبیات های جهان اشراف دارد. بنابراین یک بعد فرهنگی و تمدنی به خود گرفته است که با تودۀ مردم و جامعه رابطۀ مستقیم دارد. ترجمه علاوه بر اهمیتی که در ادبیات تطبیقی و نقد دارد، در رقابت و تعامل فرهنگی نیز حائز اهمیت می باشد. البته جوانب منفی و خطیر ترجمه که بعضی مواقع با آن مواجه می شویم، نیازمند تأمل و بررسی می باشد" (غزوان، 2005: 12-13). از آنجا که فرهنگ و تمدن اسلامی برآمده از قرآن کریم است، لذا برای بازتاب این میراث در سراسر جهان، ناگزیر باید از راه ترجمه این کتاب مقدس به هدف مذکور جامه عمل پوشاند.
مترجمان زیادی از صدر اسلام به ترجمه قرآن کریم به زبان های مختلف اقدام کرده اند. از بارزترین این زبان ها که تنوع ترجمه در آن مشهود است، زبان فارسی می باشد. مترجمان این زبان از آغاز روش های منحصر به فردی را داشته اند که بر اساس آن، قرآن کریم را به زبان فارسی ترجمه کرده اند. هر یک از این ترجمه ها دارای سبک و سیاق خاص خود است که در واقع متأثر از آن دسته از واحدهای زبانی می باشد که مترجمه با توجه به آنها رویکرد خود را در ترجمه قرآن کریم مشخص و به ترجمه آن همت گذاشته است.
|
|
پژوهشگران
|
عاطفه اصغری چنار (دانشجو)، عبدالاحد غیبی (استاد راهنما)، حسن اسماعیل زاده باوانی (استاد مشاور)
|