|
عنوان
|
نوآوری های شعر فارسی در دورۀ قاجار
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قاجار، نوآوری، فرم، زبان، محتوا، سروش اصفهانی، قاآنی شیرازی، یغمای جندقی، فتح الله خان شیبانی
|
|
چکیده
|
شعر دورۀ قاجار (اواخر دورۀ بازگشت ادبی) یکی از جریان های مهم شعر فارسی است. برخی از شعرای این دوره آوانگارد، شعرای روشنفکر دوره های بعد است. متاسفانه بسیاری از شاعران این دوره، در طول سال ها پژوهش، محکوم به تقلید صرف و کاریکاتوری از دوره های پیشین«خراسانی و عراقی» و فاقد جسارت و نوآوری شدند. از این رو نادیده گرفته شدند یا دچار کم توجهی واقع شدند. (شفیعی کدکنی1380: 20).
شعر دورۀ مذکور، علاوه بر اینکه «مشتمل بر نقاوه و خلاصه ای از همه ی سبک ها و جریانات مهم ادبی دوره های قبل است»، شمیسا (1379: 319) نوآوری هایی در حوزۀ فرم، زبان قافیه، قالب، محتوا و مضمون و... دارد.
این پژوهش، اشعار برخی از شعرای دورۀ قاجار (اواخر دورۀ بازگشت) را مورد بررسی قرار می دهد و گونه های نوآوری آن را معرفی می کند و در اختیار جامعۀ ادبیات قرار می دهد و مهر تقلید صرف را از پیشانی شعر دورۀ بازگشت پاک می کند.
|
|
پژوهشگران
|
مهدیه کرمانی لاهیجان (دانشجو)، ویدا دستمالچی (استاد راهنما)، محمد پاشائی مهترلو (استاد مشاور)
|