|
چکیده
|
تحقیقات روی دانشجویان دگرباش در دهه گذشته به طور قابل ملاحظه ای رشد کرده است اما مشکل اینجاست که درک کافی از شرایط کلاسی آنان وجود ندارد(Ren, 2010) و همچنین علاقه ی فزاینده ای به مسائل مربوط به لزبین ها، همجنس گرایان، دوجنس گرایان، تراجنسیتی ها، دگرباشان جنسی (LGBTQ) در جامعه تحقیقاتی وجود دارد. در واقع، چندین سازمان ملی و مجلات برجسته اخیراً شماره های ویژه ای را منتشر کرده اند که کاملاً به این موضوع اختصاص داده شده است (Cimpian & Herrington, 2017; Simpson, 2017; Wimberly, 2015). با توجه به دانش آموزان تراجنسیتی، محققان آموزش مسائل مربوط به جو مدرسه را برای دانش آموزان ترنس جندر بررسی کرده اند (Kosciw et al, 2015) و حوزه پزشکی تأثیر چنین سیاست هایی را بر سلامت آنها بررسی کرده است. (Schuster et al, 2016). محققان حقوقی تصمیمات دادگاه را تجزیه و تحلیل کرده اند تا مقامات مدرسه را در مورد وضعیت قانون نیز آگاه کنند (Biegel, 2010; Eckes, 2017; Eckes & Lewis, 2018; Kimmel, 2016). اما با این حال، تحقیقات کمی وجود دارد که بر روی تجربیات کلاسی دانش آموزان و دانشجویان تراجنسیتی در کلاس درس کالج و مدرسه متمرکز شده باشد(2015 Garvey, & Rankin) و این عدم آگاهی احتمالی مربیان ممکن است در حمایت و یا عدم حمایت از دانش آموزان تراجنسیتی نقش داشته باشد(G. Beemyn, 2013). تکمیل تحقیقات موجود از دیدگاه معلمان (Meyer et al, 2016)، مدیران (Payne & Smith, 2018) و جوانان ترنس (Cavanaugh & Ladd, 2017)، ما به دنبال دیدگاهی چندوجهی هستیم که تجربیات دست اول دانش آموزان، والدین، معلمان، رهبران مدرسه و سایر گروه های علاقه مند را در بر می گیرد (Lewis & Eckes, 2020). طبق آمار و ارقام در جهان، 6 نفر در هر 111 هزار نفر به این بیماری مبتلا هستند و از هر 111 هزار نفر مرد یک نفر و از هر 911 هزار نفر زن یک نفر به تراجنسی دچار می شود (نوریان و همکاران، 1387). به گزارش انجمن روان پزشکی آمریکا (2000) در مردان از هر 91 هزار نفر و در زنان از هر 511 هزار نفر یک نفر متقاضی جراحی تغییر جنسیت است (گرین، 2005؛ به نقل از فرهمند و دانافر، 1396). این اختلال که از قرن نوزدهم و ابتدا در ادبیات آلمانی خود را به جهانیان نشان داد، در سال 1910 میلادی توانست در طبقه بندی جهانی بیماری ها جایی پیدا کند. امروزه نیز به کمک ابزارهای
|