مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی تمر ینات جسمی -ذهنی هاتا یوگا بر تلومراز ،کورتیزول و استرس در زنان میانسال
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	کورتیزول، ،تلومراز، استرس، یوگا
چکیده	زمینه و هدف: تلومرها نقش مهمی در فرآیند پیری به عهده دارند. استرس روانی مزمن و سطوح کورتیزول بالا، به تلومر آسیب می رسانند. مکانیزم اثر تمرین های جسمی- ذهنی در تغییر سطح آنزیم تلومراز به عنوان محافظ تلومر، ناشناخته است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات هاتایوگا بر تلومراز، کورتیزول و استرس در زنان میان سال می باشد. روش تحقیق: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 24 نفر از زنان میان سال با میزان استرس درک شده بالا (27< PSS) به طور هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرین به مدت هشت هفته، با تکرار دو جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه در تمرینات هاتایوگا شرکت کردند. 48 ساعت قبل و بعد از مداخله، سطوح سرمی کورتیزول و تلومراز به روش الایزا و سطح استرس به کمک پرسشنامه استرس ادارک شده کوهن اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون های آنکووا و رگرسیون خطی و با استفاده از نرم افزار SPSS23 در سطح معنی داری 05/0>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل، سطح سرمی آنزیم تلومراز به طور معنی داری افزایش و کورتیزول و میزان استرس به صورت معنی داری کاهش یافتند (001/0=p). ارتباط معنی دار منفی بین سطوح پیش آزمون کورتیزول و تلومراز در هر دو گروه تمرین (02/0=p) و کنترل (001/0=p) و همچنین بین تغییرات ناشی از هاتایوگا در گروه تمرین مشاهده شد (003/0=p)؛ ضمن آن که 56 درصد از تغییرات تلومراز بر اساس تغییرات کورتیزول قابل پیش بینی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش تمرین جسمی-ذهنی هاتایوگا با افزایش سطوح سرمی تلومراز و از طریق مکانیزم کاهش هورمون کورتیزول، می تواند روشی مناسب در جهت کاهش فرآیند پیری ناشی از استرس روانی در زنان میان سال با سطح استرس بالا باشد
پژوهشگران	لیلا علی محمدپورکشکی (نفر اول)، اعظم زرنشان (نفر دوم)، رقیه فخرپور (نفر سوم)