|
عنوان
|
مقایسه احتمال خودکشی در والدین کودکان سرطانی و والدین کودکان عادی و شناسایی عوامل موثر: یک پژوهش آمیخته
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
خودکشی، احتمال خودکشی، عوامل موثر در خودکشی،والدین کودکان سرطانی
|
|
چکیده
|
سرطان یکی از بیماری های صعب العلاجی است که امروزه افراد زیادی را در دنیا درگیر کرده است.سرطان هایی را که پیش از 15 سالگی ایجاد میشوند، سرطان کودکان مینامند (مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها 2009) وگزارش شده است که حدود 300000 مورد تشخیص سرطان در کودکان 0-18 ساله سالانه گزارش میشود و این میزان رو به افزایش است (استالیارووافوچر و همکاران 2017: 719). این بدین معنی است که تعداد والدینی که میبایست با فاجعه ی ابتلا فرزندشان به سرطان روبه رو شوند و مسئولیت سنگین مراقبت از آنها را بر دوش بکشند رو به افزایش است.
تشخیص سرطان نه تنها برای خود کودکان مشکلات روانشناختی به وجود می آورد، بلکه موجب استرس و افسردگی قابل توجهی نیز در والدین آنها میشود (شی و همکاران 2017: 1159; لی و همکاران 2010: 47). این اضطراب و افسردگی در کنار دیگر مشکلات پیش روی این افراد میتواند منجر به اختلالات و واکنش های قابل توجه همچون فکر یا عمل خودکشی شود.
مطالعات اخیر حاکی از این است که شیوع افکار خودکشی در اعضای خانواده ای که از بیمار مراقبت میکنند بالاتر از جامعه عمومی است (تریچل و همکاران 2016: 3470). اما تاکنون هرگز احتمال خودکشی که یک اورژانس اجتماعی است بطور اخص در والدین کودکان سرطانی بررسی نشده است. قابل توجه است که افکار خودکشی مرحله اول هر اقدام به خودکشی هست که میتواند به خودکشی منجر شود یا در حد یک فکر باقی بماند اما احتمال خودکشی یعنی ریسک اقدام به خودکشی. در واقع سنجش احتمال خودکشی میتواند افراد خود کشی کننده و غیر خودکشی کننده را از هم جدا کند (کال و گیل 2000: 11).
با توجه به اینکه اختلال در وضع سلامت روانی والدین میتواند عواقب ناگواری بر ساختار و عملکرد خانواده و کیفیت زندگی کودک بیمار داشته باشد (روزنبرگ و همکاران 2013: 645) ضروریست پژوهشی انجام شود که علاوه بر مقایسه احتمال خودکشی بین والدین کودکان سرطانی و والدین کودکان عادی جهت ارزیابی شرایط موجود و افزایش اطلاعات، عوامل موثر در ریسک خودکشی والدین کودکان سرطانی را نیز جهت طراحی بهترین روش های حمایتی شناسایی کرده و در اختیار سازمان ها و مسئولین مربوطه قرار دهد.
|
|
پژوهشگران
|
سپیده لطفی اشتلق (دانشجو)، حسن یعقوبی (استاد راهنما)، عزت اله احمدی (استاد مشاور)
|