عنوان
|
زیباشناسی تزیینات معماری درادبیات دوره تیموری
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
ادبیات ,معماری ,زیباشناسی,تزیین,دوره تیموری جامی
|
چکیده
|
معماری همانند ادبیات، با نماد و رمز، استعاره، مفاهیم عرفانی، اندیشههای فرهنگی، اجتماعی و... در پیوند است و
همچون ادبیات از بارزترین جلوههای فرهنگ و اندیشۀ اقوام در ادوار مختلف به شممار میآیمد. درقیییمت، وا ههما،
عناصر و اصطلاقات معماریازجملهابزارهای الهامبخش، هنرآفرین و آرایهساز برایشعرا و نویسمنداان بمه شممار
میآید. کسب آااهی و شناخت لازم در زمینۀ اصطلاقات خاص، عمومی و بومی معماری بهییین خواهمد توانسمت
به ادیبان و تحلیلاران متون ادبی کمکهای چشمگیری نماید.استخراج، مطالعه و بررسی بناها و ساختمانهایی کمه
در ضمن داستانهای منظوم و منثور ادب فارسی در ادوار اونااون به آنها اشماره شدهاسمت، بمه شمناخت شمیوههای
معماری در دورههای مختلف کمک میکند و قسمتهای مبهم تاریخ معماری اسلامی و ایرانی را تما قمدود زیمادی
آشکار میسازد. دورۀ مورد مطالعه در این میاله، عصر تیموری است که مهمترین مشخصۀ معماری در آن، مربوط به
تزئینبناهاست و از این نظر، این دوره از ادوار مهم معماری اسلامی محسوب میشود. نتایج قاصل از این پژوهش،
از سویی، بیانگر کاربردتزئیناتی همچون«میرنسکاری،اچبری، نیشنگاری، خطاطی و کتیبمهنگاری، طلاکماری،
منبّتکاری و شمسه»در معماری دورۀ تیموری، و از سوی دیگر، اویای چگونگی و میزان کاربردتزئینات ممذکور در
خلق آرایههای ادبی در شعر این دوره است. میالمۀ قاضمر بمه روش کتابخانمهای و شمیوۀ تفسمیری و تحلیلمی ان مام
ارفتهاست. بهییین آثار ادبی، یکی از مهمترین منابع کشف و استخراج انواعتزئینات بهکاررفته در معماری دورههمای
مختلف است وتزئینات معماری نیزازجملهکاربردیترین ابزارهای زیباییآفرین در متون ادبمی محسموب میشمود.
بنابراین، مطالعۀ آثار مهم نظم و نثر بهجامانده از عصر تیموریان، بهویژه شعر جامی از این جهات بسیار قائز اهمیت
است.
|
پژوهشگران
|
ناصر علی زاده خیاط (نفر اول)، احمد گلی (نفر دوم)، زینب رشیدی (نفر سوم)
|