عنوان
|
نقش سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری و کیفیت خواب در پیش بینی نشانگان کمبود توجه/بیش فعالی با واسطه گری کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دختر 6تا12 سال مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش فعالی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری، کیفیت خواب، کارکردهای اجرایی، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی
|
چکیده
|
با توجه به تحقیقات در مورد تأثیر تعاملات منفی والد/کودک و شیوه فرزندپروری ناکارآمد والدین در ایجاد اختلالات رفتاری کودکان، ضرورت اعمال مداخلاتی جهت تغییر در شیوه های فرزندپروری ناکارآمد والدین و در نتیجه کاهش مشکلات رفتاری کودکان را روشن می کند. در رابطه بین بروز بیش فعالی و مشکلات خواب کودکان مبتلا مطالعاتی صورت گرفته که نشان از رابطه پیچیده بین آنان است. به طوری که در برخی بروز این اختلال، زمینه ساز مشکلات خواب شده و در گروهی دیگر مشخص شده که در صورت وجود کم خوابی، کودک نشانگان بیشتری از بیش فعالی را نشان می دهد. هم چنین خانواده های درگیر بیش فعالی به ویژه والدین به دلیل مشکلات کودک خود و عواقب آن، تنش زیادی را تحمل می کنند که علاوه بر درمان کودک باید به درد های روحی آنان نیز توجه شود. غالباً مادران،خود را برای رفتار نامناسب کودک مقصر می دانند. مادران به رفتار های خطرناک پسران، بیشتر با خشونت واکنش نشان می دهند،زیرا در کنترل چنین رفتار هایی خود را ناتوان احساس می کنند. نوعی رابطه متقابل بین فرزند پروری والدین، محیط خانواده و اختلال نارسایی و فزون جنبشی وجود دارد که با آسیب پذیری زیستی کودک ارتباط دارد. وجود کودک کمبودتوجه /بیش فعال در خانواده برانتخاب سبک های فرزند پروری در والدین اثر گذار بوده است. به عبارت دیگر هرچه کودکان میزان مشکلات رفتاری بیشتری را دارا باشند والدین آن ها نیزسبک های فرزند پروری مستبدانه تری را بر آن ها اعمال می کنند. این شیوه فرزندپروری رفتار نامناسب را تقویت می کند. متوقف کردن این چرخه در مورد کودکان با این اختلال اهمیت دارد. آموزش والدین موجب افزایش شناخت آنان از ماهیت اختلال شده و اعتماد به نفس شان را درخصوص نقش فرزندپروری بالا خواهد برد و نیز به آن ها کمک خواهد کرد تا رفتار های نامتناسب فرزند خود را کنترل کرده و کاهش دهند. گرچه رفتار های والدینی ناکارآمد، شاید به عنوان واکنشی در مقابل مشکلات رفتاری کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی باشد، آن می تواند یک نقش سبب شناسی در ظهور اختلال رفتاری همزمان در بین این کودکان نیز داشته باشد. آموزش کارکرد های اجرایی بر نشانه های اضطراب، نارسایی توجه و مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به بیش فعالی مؤثر است. درمان های روانشناختی برای بهبود بیش فعالی تا 12 سالگی مؤثر بوده ولی به دلیل پایین بودن انعطاف
|
پژوهشگران
|
پریسا عبدی گراوندی (دانشجو)، مهران سلیمانی (استاد راهنما)، فخر السادات قریشی راد (استاد مشاور)
|