مشخصات پژوهش

عنوان	نقش ابعاد سرشت - منش و روان نژندی در پیش بینی تنظیم برانگیختگی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	سرشت و منش؛ روان نژندی؛ ذهن آگاهی؛ برانگیختگی
چکیده	هدف این پژوهش، تعیین نقش ابعاد سرشت و منش و روان نژندی در تنظیم برانگیختگی بود. بدین منظور تعداد 300نفر از دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و علاوه بر اطلاعات دموگرافیک، به پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر (TCI)، مقیاس روان نژندی (SPI-5)، فرم کوتاه پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ (FMI-SF) و مقیاس برانگیختگی بدنی پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که الگوی دو عاملی برانگیختگی با دارا بودن برازندگی مطلوب با داده ها، از روایی سازه مناسبی برخوردار است. همچنین طبق نتایج به دست آمده از همبستگی، بین پشتکار و خودفراروی با عامل باور به آگاهی از احساسات همبستگی مثبت و بین خودراهبری و باور به آگاهی از احساسات، رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین پشتکار و خود فراروی با باور به تغییر آگاهی رابطه مثبت و بین روان نژندی و آسیب پرهیزی با باور به تغییر آگاهی رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین خودراهبری، همکاری و خودفراروی با ذهن آگاهی رابطه مثبت و بین روان نژندی، نوجویی و آسیب پرهیزی با ذهن آگاهی رابطه منفی وجود دارد. بعلاوه یافته های تحقیق نشان داد که متغیرهای خودفراروی، پشتکار، خودراهبری و پاداش- وابستگی مجموعاً توانستند تنظیم برانگیختگی را از طریق عامل باور به آگاهی از احساسات به طور معنی داری پیش بینی کنند. متغیرهای خودراهبری، خودفراروی، پشتکار، روان نژندی و آسیب پرهیزی هم توانستند تغییرات تنظیم برانگیختگی را از طریق عامل باور به تغییر آگاهی به طور معنی داری پیش بینی نمایند. از طرفی متغیرهای روان نژندی، آسیب پرهیزی و خودراهبری توانستند تغییرات تنظیم برانگیختگی را از طریق ذهن آگاهی به طور معنی داری تبیین نمایند. در کل می توان چنین نتیجه گرفت که جنبه های روانی- بیولوژیکی شخصیت می توانند نقش مهم و مؤثری در تنظیم برانگیختگی داشته باشند.
پژوهشگران	غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (نفر اول)، رضا عبدی (نفر دوم)، سیده آرزو کاظمی (نفر سوم)