مشخصات پژوهش

عنوان	کاربست معنامند نما در ترکیب بندی های سینمایی رمان «أقُودُکَ إلی غَیری» از عائشة ارناؤوط
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	داستان نویسی سینما کادربندی ترکیببندی نما عائشة ارناؤوط أَقودک إلی غیری
چکیده	از دوره ای که تصاویر پردۀ سینما سیری دراماتیک به خود گرفت، داستان و ادبیات تا حد زیادی فیلمنامه ها را تحت تأثیر قرارداد، اما از دهۀ هشتاد به بعد، سینما بر داستان نویسی تأثیر گذارد و آن را به سوی تصویری شدن کشاند. نویسندگان بعد از این دوران، جنبه های تصویری داستان هایشان قوی تر از نویسنده های پیش از پیدایش سینما شد؛ چراکه میل به دیده شدن روایت های داستانی در ابعادی وسیعتر و هیجان انگیزتر، آن ها را به فیلمنامه ای نوشتنِ داستان ترغیب نمود. در این میان، از جمله ظرفیت هایی که در داستان نویسی مدرن به عنوان الگویی فنّی در تصویرسازی، مطمح نظر داستان نویسان قرار گرفت، ترکیب بندی سینمایی نما بود. ترکیب بندی، فُرمی با کارکرد های معنامند در روایت پردازی است که به نماپرداز این امکان را می دهد تا موضوع تصویر را انتخاب، تفکیک و محدود کند تا آنچه از لحاظ ادراکی و احساسی از اهمیت بیشتری برای مخاطب برخوردار است را به نمایش درآورد. عائشة ارناؤوط، شاعر و نویسنده سوری-آلبانیایی با سابقۀ بازیگری در سینما و تئاتر، از روایت پردازانی است که در رمان «أقودکَ إلی غیری» رویکرد آگاهانه ای به این تکنیک سینمایی داشته است؛ از این رو، جستار حاضر می کوشد تا به شیوۀ توصیفی-تحلیلی، بازتاب های معنابخش ترکیب بندی نما را در روایت او مورد کاوش قراردهد. نتیجۀ پژوهش نشان می دهد که ارناؤوط با جلوه های متعددی از کادربندی نظیر: قاب بندی در عمق، شیوۀ پرده عریض، قاب در قاب، قاب بندی خارج از کادر و کادربندی متحرّک، کوشیده تا جوانب بسیاری از داستان را از رهگذر قاب و به روایت تصویر به نمایش بگذارد تا از این رهگذر، مخاطب به صورت همه جانبه تری با جزئیات داستان روبه رو شود.
پژوهشگران	مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، عبدالاحد غیبی (نفر دوم)، امیر فرهنگ دوست (نفر سوم)