|
عنوان
|
تنوع ژنتیکی و بیماریزایی جدایههای Colletotrichum fructicola به دست آمده از انواع گیاهان چوبی و علفی در
استانهای شمالی ایران
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آنتراکنوز، نشانگر مولکولی rep-PCR ، انگش تنگاری DNA ، باندهای چندشکل
|
|
چکیده
|
در این پژوهش، تنوع ژنتیکی 89 جدایه Colletotrichum fructicola به دست آمده از 50 گونه گیاهی از مناطق مختلف سه استان گیلان
( 32 جدایه قارچی به دست آمده از 16 گونه گیاهی(، مازندران ) 31 جدایه قارچی به دست آمده از 28 گونه گیاهی( و گلستان ) 25 جدایه
قارچی به دست آمده از 19 گونه گیاهی( با استفاده از نشانگر مولکولی rep-PCR و آغازگرهای BOX و REP بررسی شد. مقایسه الگوی
انگش تنگاری DNA جدای هها بر اساس 41 باند DNA انجام شد که سهم هر کدام از آغازگرهای BOX و REP در تولید این باندها، به
ترتیب 15 و 26 م یباشد. تعداد 32 باند از تعداد کل باندها به ترتیب 66 % و 81 % از باندهای تکثیر شده توسط هر یک از آغازگرهای BOX
و REP به عنوان باندهای چندشکل ) Polymorphic ( شناسایی شدند. تجزیه و تحلیل الگوی انگشتنگاری DNA پس از ادغام نتایج
حاصل از دو ترکیب آغازگری به روش UPGMA ، ضریب تشابه دایس و با استفاده از نر مافزار NTSYS pc-2.02 نشان داد تعداد 51 جدا یه
در سطح تشابه ژنتیکی 80 % در 8 دودمان کلونال مجزا قرار م یگیرند. دودمان کلونی A و C، هرکدام با داشتن 14 جدایه به عنوان دودمان
کلونی غالب شناخته شدند که هر کدام به ترتیب دارای 12 و 13 هاپلوتای میباشند. مقایسه الگوی انگشتنگاری DNA جدایهها بر اساس
دندروگرام رسم شده نشان داد هیچ ارتباطی بین گروههای انگشتنگاری DNA ، منشا میزبانی و جغرافیای جدایهها وجود ندارد. نتایج آزمون
بیماریزایی 25 جدایه مختلف نیز نشان داد هیچ نوع اختصاصیت میزبانی به لحاظ توان بیماریزایی جدای هها روی میزبانهای گیاهی وجود
ندارد. به طوری که اغلب جدای هها علاوه بر میزبانهای گیاهی خودشان، توان بیماریزایی روی گونههای گیاهی دیگری را نیز داشتند. در
مجموع این مطالعه وجود تنوع ژنتیکی نسبتاً زیاد را در بین جدای ههای C. fructicola به دست آمده از میزبا نهای گیاهی و مناطق جغرافیایی
مختلف در سه استان شمالی کشور نشان داد. این میزان از تنوع ژنتیکی با وقوع تولیدمثل جنسی با فراوانی زیاد در بین جدای ههای این گونه،
دامنه میزبانی وسیع و منشأ جغرافیایی متفاوت جدای هها توجیهپذیر میباشد .
|
|
پژوهشگران
|
سمیه اکبرزاده (نفر اول)، علیرضا علیزاده (نفر دوم)، اکبر شیرزاد (نفر سوم)، عبداله احمدپور (نفر چهارم)
|