عنوان
|
تحلیلانتفادی گفتمان جایگا معشوق درغزل معاصر
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
تحلیل انتقادی گفتمان، جایگاه معشوق در غزل معاصر، غزل عاشقانه معاصر،
خطاب عاشق در شعر معاصر، خطاب معشوق در شعر معاصر
|
چکیده
|
متون به دلیل انعکاس ساختارهای اجتماعی، ایدئولوژی و کارکرد قدرت، زمینهای مناسب در
مطالعات تحلیل گفتمان و نقد زبانشناختی است. غزلهای عاشقانه نیز از چنین دیدگاهی
دلالتهای ضمنی مهمی دارد و بخشی از واقعی تهای زمان خود را آشکار می کند؛ لذا با به
در غزل سه دهة » معشوق « کارگیری برخی از ابزارهای رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان، جایگاه
اخیر بررسی شد؛ بدین منظور از نظریههای مایکل هالیدی برای تحلیل متن، و نورمن فرکلاف
برای تبیین ابعاد اجتماعی آن استفاده گردید. از میان ابزارهای تحلیل متن، فرانقش اندیشگانی با
تمرکز بر فرایندها و نامگذاریها انتخاب شد تا آشکار شود که معشوق به عنوان اصلیترین
مشارکِ گفتمان عاشقانة غزل سه دهة اخیر با چه نامها، صفتها و القابی خطاب و توصیف
میشود؛ این نامدهیها از جهتِ مثبت یا منفیبودن، چه بار معناییای القا میکند؛ و نیز
معشوق، عاملِ چه فرایندها یا کنشهایی است. نتایج پژوهش نشان میدهد شاعران این دوره
علاوه بر نامهای عام و خاص از نامهای دیگری نیز برای نامیدن معشوق استفاده کردهاند؛
ازجمله: نامهای خاص و نشاندارِ تلمیحی و نمادین، صفتهای جانشین اسم، نام شهر و منطقة
|
پژوهشگران
|
احمد گلی (نفر اول)، ناصر علی زاده خیاط (نفر دوم)، اعظم روحی کیاسری (نفر سوم)
|