|
عنوان
|
تاثیر رقمهای تراریخته باقلا روی شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli و زنبور پارازیتوئید آن Lysiphlebus fabarum Staey
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
زادآوری، شته سیاه باقلا، گیاه تراریخته، نرخ پارازیتیسم، نرخ ظهور، Lysiphlebus fabarum
|
|
چکیده
|
گیاهان تراریخته، ابزارهای مهمی هستند که میتوانند مکمل برنامههای مدیریت آفات باشند. یکی
از نگرانیهای مرتبط با این گیاهان، اثرهای آنها روی موجودات غیرهدف از جمله شکارگرها و
پارازیتوئیدها میباشد. این تأثیر میتواند به صورت مستقیم )اثرهای کشندگی( و غیرمستقیم بروز
کند. دشمنان طبیعی ممکن است با تغذیه از گیاهخوارانی که از برگ، ساقه و یا گل گیاهان
تراریخته تغذیه میکنند تحت تاثیر قرار بگیرند. در این پژوهش تاثیر برخی رقمهای تراریخته گیاه
باقلا بهنامهای G-faba-560 ، G-faba-5 ، G-faba-20 و G-faba-21 و همچنین یک رقم بومی
بهنام قراملک روی فراسنجههای زیستی شته سیاه باقلا، Aphis fabae و زنبور پارازیتوئید
آن Lysiphlebus fabarum در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج
مشخص شد که میانگین تعداد پوره تولید شده توسط افراد ماده شته روی هر چهار رقم تراریخته
نسبت به رقم قراملک کاهش چشمگیری داشت که بیانگر نامطلوب بودن این رقمها برای شته سیاه
باقلا بود. همچنین مشخص شد که رقم بومی قراملک حساستر از رقمهای تراریخته نسبت به شته
بود و آفت روی رقمهای تراریخته کاهش جمعیت نشان داد. از طرفی طول دوره نشوونمای
مراحل نابالغ، طول عمر حشرات بالغ، درصد پارازیتیسم و درصد ظهور حشرات کامل زنبور
پارازیتوئید روی رقمهای مختلف باقلا اختلاف معنیداری دارد. به دلیل اینکه شتههای تغذیه کرده
از رقمهای تراریخته جثه کوچکی داشتند، زنبور پارازیتوئید آنها را برای پارازیته کردن ترجیح
نداد. درنتیجه در گیاهان تراریخته دشمن طبیعی تحت تاثیر کاهش جمعیت و فقدان میزبان قرار
گرفت و میتوان گفت در رقمهای تراریخته مورد بررسی، جمعیت و کیفیت آفت کاهش یافته و
گیاه تراریخته خود به تنهایی باعث مهار آفت میشود.
|
|
پژوهشگران
|
ناهید واعظ (نفر اول)، سولماز عظیمی (نفر دوم)، سمیرا ابراهیم پور (نفر سوم)
|