مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه بین سرشت هایپربولیک با ویژگی های شخصیت مرزی در بین دانشجویان: نقش میانجی ملال بین فردی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	سرشت هایپربولیک،ویژگی های شخصیت مرزی، ملال بین فردی
چکیده	افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با مشکلات شناختی، هیجانی و رفتاری دست و پنجه نرم می کنند. به گونه شایع پذیرفته شده است که رابطه ناپایدار بیماران مرزی از اهمیت محوری برخوردار است، و سایر علائم مانند تکانشگری، جرح خویشتن، خشم یا بی ثباتی هیجانی پیامدهای بافت اجتماعی و بین فردی هستند (نمث و همکاران، 2018). افراد مبتلا به این اختلال از دردهای روانی آشفته کننده ای رنج می برند و کیفیت زندگی شخصی و اجتماعی آن ها دچار تخریب شدید می شود. این اختلال به دلیل اثرات منفی و مخرب شدیدی که بر زندگی فرد، خانواده و جامعه می گذارد، تاکنون توجه زیادی را در طول سالیان طولانی به خود جلب نموده، و یکی از مشکلات جدی در حوزه بهداشت روان می باشد. به همین دلیل از نظر پدیدارشناسی، ویژگی های بیولوژیکی و پاسخ به درمان، بیش از دیگر اختلالات شخصیت مورد پژوهش واقع شده و همچنان، از موارد دشوار بالینی در خصوص سبب شناسی و درمان می باشد و نرخ پاسخدهی به درمان در این اختلال همچنان پایین است (تاجیک نژاد، 1395). افراد دارای اختلال شخصیت مرزی ظرفیت محدودی برای برقراری روابط بین-فردی موفقیت آمیزدارند، که در نتیجه مشکل در تنظیم حالت های هیجانی آنها رخ می دهد، همچنین این افراد به دلیل وقفه در فعالیت-های شناختی ضروری مشکلاتی برای آموختن و به یاد سپاری دارند (نورولینک و کیم ، 210). تشخیص اختلال شخصیت مرزی به خصوص در میان نوجوانان و بزرگسالان جوان می تواند دشوار باشد، و درمان و منابع اغلب به دلیل انگ مرتبط با افراد مبتلا به این ختلال یک چالش است. در نتیجه، بسیاری از افراد قبل از تشخیص و درمان به سن بلوغ می رسند. انگ اغلب با درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرتبط است، زیرا این افراد به دلیل رفتارها، افکار و احساسات مشخصه افراد مبتلا به اختلال شخصیت به احتمال بیشتری به کار بیشتری نیاز دارند (رزیک و همکاران، 2017). افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده شده اند، تمایل بیشتری به اقدام به خودکشی (75٪) و مرگ بر اثر خودکشی در حدود 8 تا 12 دارند (بلاک و همکاران، 2004؛ کولاکا اوغلو و کوزه ، 2018). اختلال شخصیت مرزی یک بیماری روانی جدی است که شیوع آن در جامعه 2.7 درصد برآورد شده و در زن ها دو برابر مردها است (راهنمای تشخصی و آماری اختلالات روانی ویرایش پنجم، 2022، کاپلان، 2016). در افرادی که به دنبال درمان در کل
پژوهشگران	دانش محمدی (دانشجو)، رضا عبدی (استاد راهنما)، غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (استاد مشاور)