مشخصات پژوهش

صفحه نخست /نقش میانجی تعلق پذیری در ...
عنوان نقش میانجی تعلق پذیری در رابطه بین ابعاد مرضی شخصیت و افکار و رفتارهای خودکشی
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها تعلق پذیری، ابعاد مرضی شخصیت، افکار و رفتارهای خودکشی
چکیده خودکشی یکی از دلایل مرگ قابل پیشگیری است. هر سال تقریباً یک میلیون نفر در سرتاسر جهان بر اثرخودکشی می میرند که این باعث شده است خودکشی به عنوان یک فوریت مهم پزشکی درآید. بسیاری از کسانی که اقدام به خودکشی می کنند نیاز به مراقبت پزشکی جدی دارند. در چند دهه گذشته، خودکشی در بین جوانان به عنوان یک مشکل عمده بهداشت عمومی جهانی مطرح شده است (فلیشمن و همکاران، 2008). نوجوانان و جوانان بین 15 تا 29 سال بیشترین آسیب پذیری را دارند، به نحوی که خودکشی دومین عامل مرگ و میر در بین این گروه سنی گزارش شده است که در واقع اغلب دانشجویان نیز در این گروه سنی می باشند. میزان خودکشی برای افراد در این گروه سنی در 60 سال گذشته افزایش چشمگیری را نشان داده است، به طوری که این نرخ برای زنان دو برابر و برای مردان چهار برابر شده است، که نشان دهنده اهمیت مطالعه رفتار خودکشی در این گروه سنی است (برمن ، 2009). اقدام به خودکشی یا مرگ ناشی از خودکشی می تواند منجر به زیان های عظیم در بهره وری ملی، اقتصاد و هزینه های مراقبت های بهداشتی شود. از این رو، کشورهای جهان راهبردهای پیشگیری از خودکشی متفاوتی را برای کاهش بروز خودکشی اتخاذ کرده اند (فلیشمن و همکاران، 2008). برای پیشگیری از خودکشی یکی از مهم ترین راهبردها بررسی علل ایجاد خودکشی و تمرکز بر کنترل این علل میباشد. مطالعاتی که همبسته های رایج افکار و رفتار خودکشی را بررسی میکنند، صفات مرضی شخصیت مانند عاطفه منفی، گسلش، مخالفت ورزی، مهارگسیختگی و روان پریشی را به عنوان یک عامل مهم در خطر خودکشی شناسایی کرده اند، جایی که سطوح بالاتری از این ویژگی های شخصیتی با شاخص های مختلف رفتار خودکشی از جمله افکار خودکشی و اقدام به خودکشی مرتبط هستند (هارس و باراکلف ، 1997؛ یانگ و همکاران، 2020). ابعاد مرضی شخصیت نیز همچون سایر عوامل زمینه ساز از طریق تأثیراتشان بر درد و ناامیدی باعث ایجاد افکار خودکشی می شوند. تعلق پذیری یک احساس ذهنی است که فرد خود را بخشی جدایی ناپذیر از سیستم های اطراف خود از جمله خانواده، دوستان، مدرسه، محیط های کاری، جوامع، گروه های فرهنگی، و مکان های فیزیکی می داند (هاگرتی و همکاران، 1992). این احساس عاملی است که می تواند با متصل کردن شخص به زندگی مانع از عملی کردن این افکار شود. تعلق پذیری بسیار اهمیت دارد، زیرا حتی اگر کسی احساس درد و نا
پژوهشگران الناز سلمانی اصل (دانشجو)، رضا عبدی (استاد راهنما)، غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (استاد مشاور)