|
عنوان
|
شناسایی جدایه های اندوفیتی جنس Trichoderma بدست آمده از برخی گیاهان متحمل به شوری در اطراف دریاچه ارومیه و ارزیابی اثر آن ها و محصول تجاری تریکوران پی در کنترل زیستی پوسیدگی فوزایومی ریشه و ساقه در خیار
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بیمارگر گیاهی، رده بندی، عوامل پروبیوتیک، کیتیناز، کنترل زیستی
|
|
چکیده
|
با توجه به نرخ رشد کنونی، جمعیت جهان در سال 2050 به حدود 1/9 میلیارد نفر خواهد رسید. لذا پرواضح است که سطح کنونی تولیدات محصولات غذایی دیگر قادر به پاسخگویی نیاز جامعه جهانی نیست و نیاز به افزایش 70 درصدی کل تولید مواد غذایی وجود دارد. از طرفی بیماری های قارچی آسیب قابل توجهی به محصولات مهم اقتصادی در سراسر جهان وارد نموده و تهدیدی مستمر برای امنیت غذایی جهانی به شمار می روند. علی رغم پیشرفت های شگرف در جوامع بشری، هنوز کنترل بیماری های گیاهی در اکثر نقاط جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه با استفاده از سموم و مواد شیمیایی انجام می شود (Waard et al. 1993). مصرف بی رویه از نهاده های شیمیایی به طور معنی داری تأثیر منفی بر سلامت انسان و همه نوع موجودات زنده داشته و باعث آلودگی خاک، منابع آبی جاری و آب های زیرزمینی می شود. از بین رفتن میکروارگانیسم های مفید و غیرهدف، ایجاد مقاومت در بیمارگر ها در برابر آفت کش ها و دستکاری و تخریب محیط زیست از دیگر پیامدهای این راهکار می باشد. بنابر این تلاش و پژوهش های چند دهه اخیر محققان را برای یافتن راهکارهای جایگزین سازگار با محیط زیست، از جمله استفاده از راهبرد کنترل بیولوژیکی سوق داده است (Adnan et al. 2019). کنترل بیولوژیکی با استفاده از موجودات زنده و میکروارگانیسم های مفید نظیر قارچ ها و باکتری های آنتاگونیست (AF) یک رویکرد سازگار با محیط زیست و موثر برای کنترل بیمارگر های گیاهی، با حداقل دستکاری و تخریب محیط زیست محسوب می شود.
بیماری پوسیدگی ریشه و ساقه خیار (Cucumis sativus L.) یکی از مهم ترین بیماری های این محصول است که توسط قارچ Fusarium oxysporum f. sp. radices cucumerinum ایجاد می شود. این بیماری در اکثر کشورهای جهان شیوع دارد و سالانه خسارتی در حدود 40 تا 70 درصد به این محصول وارد می سازد. اگرچه پژوهش های فراوانی در ارتباط با کنترل زیستی این بیماری انجام شده است، ولی بر-اساس اطلاعات موجود هیچ مطالعه فراگیری در این مورد با استفاده از قارچ های اندوفیت به دست آمده از گیاهان متحمل به شوری در حاشیه دریاچه ارومیه انجام نشده است. همواره عقیده بر این است که بخشی از توانایی خاص بسیاری از جوامع گیاهی برای رشد در محیط های خاص (آستانه های بالای شوری، اسیدیته های قلیایی و اسیدی و غیره) به دلیل ارتباطات همزیستی آنها با میکروارگانسیم ها
|
|
پژوهشگران
|
هادی کعبی حسن کندی (دانشجو)، اکبر شیرزاد (استاد راهنما)، فاطمه سلیمی (استاد مشاور)، علیرضا علیزاده (استاد راهنمای دوم)
|