|
عنوان
|
روابط ساختاری نشخوار خشم و احساس شرم با رفتارهای خودزنی در نوجوانان دختر با نقش میانجی ذهن آگاهی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژهها
|
احساس شرم، رفتارهای خودزنی، ذهن آگاهی، خود دلسوزی، نشخوار خشم
|
|
چکیده
|
گذر از نوجوانی با توجه به تغییرات و تقاضاهای جدید، با استرس و شرایط خاصی همراه است و با توجه به اینکه در این دوره ظرفیت خودتنظیمی و شناخت نوجوانان به دلیل عدم رسش کامل روانی و جسمی دارای محدود است، برخی نوجوانان نمی توانند با تمام این تغییرات به نحو مطلوبی سازگار شوند (تانگ و همکاران، 2016). همچنین همراه شدن تکانه های نوجویی و ظرفیت خودتنظیمی پایینی که در این دوره وجود دارد، می تواند زمینه ساز رفتارهایی نامناسب شود (نوک، 2014). از جمله این رفتارهای نامناسب، خودزنی بدون قصد خودکشی است که که اکثرا در این دوران اتفاق می افتد و با توجه به پیامدهای بالقوه منفی بلندمدت که خودزنی می تواند داشته باشد، آسیب رساندن به خود به عنوان یک آسیب اجتماعی شناخته می شود که باید به صورت خیلی جدی به آن نگاه کرد که این امر نیز متخصصان خود را طلب می کند. این امر در افراد به آسیب و صدمه زدن عمدی به پوست خود به این منظور انجام می شود که نوجوانان با این امر فکر می کنند به راحتی می توانند بر هیجان خود غلبه کنند اما به هیچ وجه نمی خواهند خودکشی کنند، این خودزنی بسیار گیج کننده و ناراحت کننده می باشد و برای والدین بسیار ترسناک و هشدار دهنده است (محمدپور و همکاران، 1388). متاسفانه در سال های اخیر افکار و رفتارهای خودزنی در انتقال به نوجوانی افزایش یافته است و در تنها مطالعه انجام شده در ایران و بر روی دختران نوجوان پایه دوم و سوم دبیرستان (دهم و یازدهم نوبت دوم) شهر تهران 12 درصد گزارش شده است (پیوسته گر، 1392) که نشان از انجام مطالعات بیشتر در این حوزه و ضرورت و اهمیت آن است.
در این میان به طور خاص خشم، و نشخوار آن تمایلات پرخاشگرانه و خودکشی را تشدید می کند، پرخاشگری فیزیکی و کلامی، خصومت، پرخاشگری جابه جا شده را پیش بینی می کند و شکل گیری تعابیر تحریف شده منفی از رویدادهای مبهم را تسهیل می کند که می تواند با افزایش خودزنی همراه باشد (هامریک و همکاران، 2020). همچنین بر اساس مطالعات دیگر مولفه مورد بررسی در این مطالعه، یعنی احساس شرم با توجه به اینکه با کاهش مؤلفه های شناختی مثبت در ارتباط با تنش های زندگی اتفاق می افتد که در نتیجه برخی نوجوانان به سبب خود احساس شرم و عدم رسش کامل هیجانی و شناختی برای گریز از این احساس به خود آسیب میرسا ند، زیرا اغلب این رفتارها نوعی تخلیه هیجانات و گاهی خودنمای
|
|
پژوهشگران
|
دریا شهبازی (دانشجو)، عزت اله احمدی (استاد راهنما)، رحیم یوسفی (استاد مشاور)
|