|
عنوان
|
نگاهی به برنامه های درسی بازنگری شده ی رشته های کارشناسی علوم تربیتی، روان شناسی و زبان و ادبیات فارسی از حیث موفقیت آنها در حصول به اهداف قصده-شده
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
برنامه درسی،بازنگریدبرنامه درسی،علوم تربیتی، ادبیات فارسی، روان شناسی
|
|
چکیده
|
روش این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی ورودی سال 95 رشته های علوم تربیتی، روانشناسی و زبان و ادبیات فارسی که در زمان اجرای پژوهش در نیم سال هفتم تحصیل خود بودند و تعداد آنها 439 دانشجو بود. حجم نمونه با مراجعه به جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی 205 نفر انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده پژوهش، پرسشنامه های محقق ساخته بود که پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ 847/0 به دست آمد. یافته های پژوهش نشان داد که در حیطه شناختی و نگرشی (عاطفی)، برنامه های درسی جدید منجر به کسب دانش و اطلاعات لازمه و حصول نگرش های مطلوب نسبت به رشته تحصیلی در دانشجویان گردیده است؛ اما در حیطه روانی- حرکتی(مهارتی) برنامه های درسی جدید منجر به کسب مهارت های مطلوب نشده است
|
|
پژوهشگران
|
سیروس اسدیان (نفر اول)، صیاد عبدالهی اصل (نفر دوم)، عیسی برقی (نفر سوم)
|