|
عنوان
|
تحول ادبیات داستانی فارسی براساس تحول مفهوم مکان داستانی از 1300 تاکنون براساس آثار شاخص هر دهه
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ادبیات داستانی،داستان فارسی،مکان داستانی،داستان های معاصر
|
|
چکیده
|
یکی از عوامل مهم در داستان که به فهم و درک مناسب از آن متن منجر می شود، مکان داستان است. شخصیتهای داستانی با مکان حادثه عجین شده اند، و از آن تائیر می پذیرند. علاوه بر این مکان با سایر مصالح داستانی نیز ارتباط تنگاتنگی دارد. خالد همسایه ها در اهواز روایت می شود و دایی جان ناپلئون در خانه ای در شهر تهران، سمفونی مردگان با شورابیل اردبیل گره خورده است و گاوخونی با زاینده رود اصفهان. این مکانها آنقدر مهم هستند که بعدها تبدیل به نماد شده اند طوری که نمی توان مکان را از داستان جدا کرد. شبهای روشن داستایفسکی برای شهر سنت پترزبورگ است، و این داستان را جز برای این شهر نمی شود برای شهر دیگری تصور کرد. شخصیتهای داستان مطلق نیستند، و هر کدام بازخوردی از مکان آن داستان هستند، متعلقند به آن فضا و گاهی اگر دقت کنیم می بینیم تبدیل شده اند به بخشی از آن مکان. آتش بدون دود نادر ابراهیمی یا کلیدر محمود دولت آبادی مثالهای روشنی در این زمینه هستند. داستان فارسی از زمان شروع خود تا الان مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرده است، همزمان با سیر این تحولات، مکان داستانها هم تغییر کرده اند، از فضای شهری به فضای روستایی، از تهران به شهرستان، و بازگشت به محیط آپارتمان نشینی. از این رو بررسی مکان در داستان فارسی از اهمیت بسزایی برخوردار است.
|
|
پژوهشگران
|
حسین جعفریان ثمرین (دانشجو)، رحمان مشتاق مهر (استاد راهنما)، یدالله نصراللهی (استاد مشاور)
|