|
عنوان
|
جداسازی و غربال باکتری های Bacillus spp. مرتبط با ریشه گیاهان و نقش تشکیل بیوفیلم در قابلیت آن ها در کنترل بیولوژیک پوسیدگی نرم باکتریایی سیب زمینی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سیب زمینی، پوسیدگی نرم باکتریایی، بیوکنترل، Bacillus، بیوفیلم
|
|
چکیده
|
پکتوباکتریوم ها یا اروینیاهای عامل پوسیدگی نرم گروه مهمی از باکتری های عامل بیماریزای گیاهی هستند که شدیدا سبب خسارت و محدود نمودن تولید سیب زمینی می شوند. با توجه به اهمیت آن در ایران و شیوع بیماری پوسیدگی نرم در مزارع سیب زمینی و ناموفق بودن شیوه های معمول کنترل به لحاظ هزینه و مشکلات زیست محیطی، بررسی کنترل بیولوژیک این بیماری اهمیت بیشتری می یابد. از جمله میکروارگانیسم هایی که به عنوان عامل بیوکنترل این بیمارگر شناخته شده اند گونه هایی از جنس Bacillus می باشد. یکی از مکانیسم های بیوکنترلی در این جنس تشکیل بیوفیلم است. به منظور بررسی نقش تشکیل بیوفیلم توسط جدایه هایی از این جنس در بیوکنترل بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی، از مناطق مختلف آذربایجان شرقی و غربی 100 نمونه خاک از ناحیه ریزوسفر گیاهان مختلف اعم از زراعی و غیرزراعی جمع آوری و 214 جدایه ی آنتاگونیست جداسازی و خالص سازی شد. جدایه های به دست آمده براساس میزان بازدارندگی علیه Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum وRhizoctonia solani AG4 و توانایی تشکیل بیوفیلم در شرایط آزمایشگاهی غربالگری شدند. از بین 214 جدایه مورد استفاده، 13 جدایه علیه پکتوباکتریوم و 41 جدایه علیه رایزوکتونیا فعالیت آنتاگونیستی بالایی در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند و بررسی قدرت تشکیل بیوفیلم نشان دهنده آن بود که از 214 جدایه، 12 جدایه توانایی تشکیل بیوفیلم بالایی داشت. جدایه هایی با قدرت تشکیل بیوفیلم بالا و نیز با توانایی کلونیزاسیون بیشتر سطح تکه های سیب زمینی مانند N168،G177 و G19-1 بیشترین درصد بازدارندگی (100%) علیه پکتوباکتریوم و جدایه هایی با عدم توانایی تشکیل بیوفیلم مانند G64، بین %50-75 بازدارندگی علیه این بیمارگر نشان دادند و جدایه ی N179، با بیشترین هاله بازدارندگی علیه پکتوباکتریوم، تنها 25% بازدارندگی از پوسیدگی نرم بر روی تکه های سیب زمینی در شرایط آزمایشگاهی نشان داد. بررسی قدرت کلونیزاسیون ریشه توسط جدایه های آنتاگونیست نیز بیانگر آن بود که تفاوت معنی داری بین جدایه ها وجود نداشت. در بررسی های گلخانه ای، جدایه ی G177 بطور کامل بیماری را کنترل نموده و موجب افزایش رشد طولی ساقه نیز شد و آزمون های بیوشیمیایی نشان دهنده آن بود که این جدایه به جنس Bacillus spp. تعلق دارد. نتایج به دست آمده بطور کلی بیانگر آن بود که رابطه
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه عبدلی (دانشجو)، اکبر شیرزاد (استاد راهنما)، وحید فلاح زاده ممقانی (استاد راهنما)
|