|
عنوان
|
پاسخ ایرزین به دو نوع تمرین ورزشی در رت های نر دیابتی نوع 2
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی کم شدت، ایرزین، مقاومت انسولینی، دیابت نوع 2
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: آیرزین یک مایوکاین القا شده با فعالیت ورزشی می باشد که با دیابت نوع 2 کاهش می یابد و مقاومت
انسولینی را از طریق قهوه ای کردن بافت چربی سفید بهبود می بخشد. بااین حال پاسخ آیرزین به دو نوع تمرین ورزشی در
بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ناشناخته است.
به طور تصادفی (Stz مواد و روش ها: در این مطالعه، 22 سر رت نر دیابتی (القاء شده با رژیم غذایی پرچرب و تزریق
HIIT و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه (LICT) تمرین تداومی کم شدت ،(HIIT) به سه گروه تمرین تناوبی شدید
5 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته به فعالیت روی نوار گردان پرداختند. 24 ساعت پس از پایان جلسه تمرین، ،LICT و
نمونه خونی گرفته شد و سطوح ایرزین، انسولین و گلوکز پلاسما اندازه گیری شد. از آزمون آنووا و تست تعقیبی توکی برای
0 در نظر گرفته شد. / تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنی داری 05
نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری دارد HIIT یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که سطوح آیرزین پلاسما در گروه
و HIIT گلوکز پلاسما در هر دو گروه .(p>0/ بااین حال، بین سایر گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت( 05 .(p<0/05)
اما بین گروه ها تفاوت معنی داری در سطوح انسولین .(p<0/ نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت( 05 LICT
.(p>0/ پلاسما و شاخص مقاومت انسولین وجود نداشت( 05
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین ورزشی می تواند باعث افزایش ایرزین پلاسمایی در رت های
دیابتی نوع 2 گردد. با این حال، این تغییرات تا حدودی به نوع تمرین ورزشی وابسته می باشد.
|
|
پژوهشگران
|
موسی خلفی (نفر اول)، فاطمه شب خیز (نفر دوم)، کریم آزالی علمداری (نفر سوم)، آفرین بختیاری (نفر چهارم)
|