مشخصات پژوهش

عنوان	عوامل مؤثر در برقراری ارتباط دانشگاه و صنعت
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	دانشگاه، صنعت، ارتباط دانشگاه و صنعت
چکیده	برای گام برداشتن در مسیر تقویت تعامل دانشگاه و صنعت، ضروری است عوامل کلیدی در برقراری این ارتباط شناسایی و در کانون توجه برنامه ریزان و سیاستگذاران بخش صنعت و آموزش عالی قرار گیرد. این مطالعه، تحقیقی توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. در این پژوهش دسته بندی اولیه عوامل مؤثر در برقراری ارتباط دانشگاه و صنعت از ادبیات پژوهش احصاء شده است. جامعه مورد پژوهش 624 هیأت علمی از دانشگاه تبریز و دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان و نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 150 نفر تعیین شد. داده های پژوهش حاضر به وسیله پرسشنامه محقق ساخته 36 سؤالی جمع آوری شده است. سپس عوامل مؤثر در برقراری ارتباط این دو نهاد با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی شناسایی شدند. نتایج نشان داد ساختارها و زیرساختها، برنامه ریزی، قوانین و مقررات، رشته ها و پروژه های دانشگاهی و حمایت دولت از همکاریها، عوامل مؤثر در برقراری ارتباط دانشگاه و صنعت هستند. به این معنا که برای تقویت تعامل این دو نهاد ابتدا باید در زیرساختها از جمله زیرساختهای فرهنگی (فرهنگ سازی) و زیرساختهای اطلاعاتی (سطح آگاهی دانشگاه و صنعت از تواناییهای یکدیگر) بازنگری صورت گیرد. برای تحقق این امر دولت میتواند نقش میانجی را در شناسایی و آشنایی دانشگاهیان و صنعتگران از نیازها و تواناییهای یکدیگر داشته باشد. همچنین با برنامهریزی در خصوص فراهم ساختن بستر قانونی مناسب و کارآمد برای حضور فعال دانشگاهیان در صنعت و صنعتگران در دانشگاه زمینه رشد آنان فراهم گردد. در نتیجه در دانشگاهها رشته های علمی – کاربردی متناسب با نیازهای مراکز صنعتی گسترش یابد.
پژوهشگران	نرگس حسینی (نفر اول)، روح اله مهدیون (نفر دوم)، پیمان یارمحمدزاده (نفر سوم)