|
عنوان
|
سیمای امام رضا (ع) در آینة شعر دعبل خزاعی و صائب تبریزی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
امام رضا (ع)، دعبل خزاعی، صائب تبریزی، شعر متعهد.
|
|
چکیده
|
شاعران زیادی در گسترة ادبیات عربی و فارسی سعی بر آن داشته اند، با بیان حقایق و نشر فضائل، مناقب خاندان عصمت و طهارت (ع) را در شعر خود بازتاب دهند و ایشان را به عنوان بهترین الگوهای متعالی بشری معرفی کنند. در این میان، دعبل بن علی خزاعی، شاعر انقلابی مداح اهل بیت (ع) در روزگار عباسیان و صائب تبریزی، شاعر ایرانی سبک هندیِ قرن هشتم، در بخشی از اشعار خودشان، تبیین صفات انسانی و ترسیم جنبه های مختلف شخصیت امام رضا (ع) را به عنوان تعهد و رسالت ادبی خود برگزیده اند. مقاله حاضر، تلاش می کند با رویکردی توصیفی و تحلیلی، هم سویی دو شاعر را در این زمینه مورد بررسی تطبیقی قرار دهد. یافته های پژوهش نشان از آن دارد که امام (ع) در نگاه هر دو شاعر، نمونة واقعی انسان کامل و مظهر جمال حق در صفات انسانی است. با مقایسه اشعار این دو شاعر مشخص شد هر دو، اشعار مدحی خود را وسیله ای برای شفاعت خواهی از امام در روز جزا قرار داده اند و صفت کرامت و بخشندگی آن حضرت، در اشعار هر دو شاعر، نمود بیشتری پیدا کرده است. اما نکتة قابل توجه اینجاست که تعهد و التزام دعبل نسبت به بزرگداشت و دفاع از اهل بیت (ع) به مراتب بیشتر از صائب است.
|
|
پژوهشگران
|
عبدالاحد غیبی (نفر اول)، حسن اسماعیل زاده باوانی (نفر دوم)، رضا دادجوی (نفر سوم)
|