عنوان
|
نقش انعطاف پذیری، برنامه ریزی و بازداری پاسخ در پیش بینی علائم اختلالات رفتاری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر در مقطع ابتدائی باواسطه گری سبک های فرزند پروری
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
انعطاف پذیری، برنامه ریزی، بازداری پاسخ، اختلالات رفتاری، کم توان ذهنی آموزش پذیر، سبک های فرزند پروری
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش انعطافپ ذیری، برنامه ریزی و بازداری پاسخ در پیش بینی علائم اختلالات
رفتاری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر در مقطع ابتدائی باواسطه گری سبک های فرزند پروری بود. روش
پژوهش تو صیفی از نوع همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حا ضر را کلیه
دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مقطع ابتدایی مدارس استثنایی شهر تبریز تشکیل میدهند. حجم نمونه
در این پژوهش 651 دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر است که از دو مدرسطه شهر تبریز ، به روش
نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، آزمون کامپیوتری دسته بندی کارتهای
ویسکانسین برای سنجش انعطاف پذیری ، آزمون کامپیوتری برج لندن برای سنجش برنامه ریزی ، آزمون
کامپیوتری ریسک پذیری برو نرو برای سنجش بازداری پاسخ ، پرسشنامه سیاهه رفتاری کودکان (CΒCL) برای
سنجش اختلالات رفتاری و پرسشنامه سبکهای فرزند پروری بامیرند برای سنجش سبکهای فرزند پروری که
مورد استفاده قرار گرفته اند و درنهایت دادهای پژوهش با روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد
حداقل مربعات جزئی ( PLS ) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش نشان داد که بین انعطاف پذیری، برنامه ریزی و بازداری پاسخ با علائم اختلالات رفتاری رابطه منفی و معنا دار وجود دارد (P<0/001) همچنین بین سبک فرزند پروری مقتدرانه با علائم اختلالات رفتاری رابطه منفی و معنا دار وجود دارد (P<0/001) و همچنین نتایج نشان داد اکثر والدین دارای سبک فرزند پروری مقتدرانه (1/79%) بودند. علاوه بر این نتایج معادلات ساختاری PLS نشان که انعطاف پذیری، برنامه ریزی، بازداری پاسخ و سبک فرزند مقتدرانه توانایی پیش بینی علائم اختلالات رفتاری را دارند (P<0/001).
کلمات کلیدی: انعطاف پذیری، برنامه ریزی، بازداری پاسخ، اختلالات رفتاری، کم توان ذهنی آموزش پذیر، سبک های فرزند پروری
|
پژوهشگران
|
علی اکبر طاهری (دانشجو)، مهران سلیمانی (استاد راهنما)، رحیم یوسفی (استاد مشاور)
|