|
عنوان
|
نشانه های سبک زنانه در ادبیات داستانی معاصر
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
جنسیت و زبان، رمان، سبک زنانه.
|
|
چکیده
|
توجه به تفاوتهای زبانی زنان و مردان، از اواخر دهة 60 میلادی، در کشورهای غربی ودر نتیجۀ یافته های پژوهشگران جامعه شناسی زبان و فعالیت های آزادی خواهانۀ فمنیست هاصورت گرفت. بسیاری از پژوهشگران و صاحب نظران، بر این باورند که زنان به خاطر خلق وخو و روحیات متفاوت، دیدگاههای متفاوتی نسبت به جهان دارند؛ از این رو، معتقدند که کاربردهای زبانی و شیوه نویسنگی آنان متفاوت است. در این پژوهش، به روش آماری توصیفی -تحلیلی و برپایة دیدگاههای برخی پژوهشگران، از جمله دیدگاه «سارا میلز» در کتاب سبک شناسی فمنیستی و نظریات پژوهشگران زبان شناسی اجتماعی، برای کشف نشانه های سبک زنانه در نویسندگی، هشت رمان شامل چهار رمان زن نوشت و چهار رمان مردنوشت در لایۀ زبانی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که از شاخصهای کاوش شده در حوزة زبانی، رمانهای زنان در هیچکدام از این شاخصها، از نظر بسامد یکسان نیستند وگاهی این ویژگی ها در رمانهای نویسندگان مرد برجسته تر از رمان های نویسندگان زن است. بنابر نتایج حاصل از این پژوهش، نشانه های سبک زنانه در لایۀ زبانی (واژگانی و نحوی) قابل اثبات نیست وبهتر است این نشانه ها در شیوه های روایت از جمله زاویه دید،شخصیت پردازی ، لحن،صحنه و ... جست وجو شود.
|
|
پژوهشگران
|
رحمان مشتاق مهر (نفر اول)، ناصر علی زاده خیاط (نفر دوم)، خوشقدم یونسی (نفر سوم)
|