عنوان
|
اثر حاد ورزش در آب در مقایسه با رکابزنی در خشکی به دنبال مصرف گلوکز بر سطوح سرمی اسیدهای چرب آزاد، گلوکز، انسولین،آدرنالین و ANP بیماران دیابتی تمرین کرده در دوره بازگشت به حالت اولیه
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
ورزش حاد، ورزش آبی، دیابت، اسید چرب، گلوکز
|
چکیده
|
دیابت نوع دو حاصل نقص در جذب گلوکز کبدی و محیطی، ترشح انسولین و یا هر دو است که سبب افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی و مرگ زودرس می شود. در این پژوهش به بررسی تاثیرات ورزش در آب در مقایسه با رکابزنی در خشکی بر سطح اسیدهای چرب آزاد، گلوکز، انسولین، آدرنالین و ANP بیماران دیابتی خواهیم پرداخت. برای این منظور 12 نفر از زنان میانسال دیابتی غیر ورزشکار یائسه را بطور تصادفی انتخاب خواهیم کرد و ابتدا 6 هفته تحت تمرینات تناوبی قرار خواهند گرفت و سپس جلسات تمرینی رکابزنی در خشکی با شدت 40 درصد حداکثر توان هوازی به مدت 30 دقیقه و جلسات ورزش در آب با شدت 40 درصد حداکثر ضربان قلب در آب انجام خواهد شد. به این صورت که تمرینات، سه بار در هفته و به طور یک در میان یکی از جلسات تمرین را به ورزش رکابزنی و یک جلسه را به ورزش در آب اختصاص خواهند داد. سپس غلظت ANP و انسولین با استفاده از روش رادیوایمونواسی، غلظت اسیدهای چرب آزاد و گلوکز خون با روش آنزیمی و غلظت اپی نفرین سرم توسط روش HPLC اندازه گیری خواهد شد. هدف نهایی این پژوهش دسترسی به بهترین نتایج متابولیکی و به ویژه کاهش چربی های بدن به عنوان مهم ترین عامل ایجاد مقاومت انسولینی به کمک مؤثرترین نوع و شدت فعالیت ورزشی، برای این بیماران است.
|
پژوهشگران
|
سیما نصیری (دانشجو)، اعظم زرنشان (استاد راهنما)، کریم آزالی علمداری (استاد راهنما)
|