عنوان
|
مفهوم علم در متون نثر عرفانی از قرن یک تا قرن هشت
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
علم، متون نثر، عرفان، قرن یک، قرن هشت
|
چکیده
|
«علم» از مباحثی است که همواره در طول تاریخ، مورد توجّه اندیشمندان بوده است؛ «عرفان» نیز از این امر مستثنی نیست. در دنیای امروز که عصر تکنولوژی است، بیشتر به جنبۀ ظاهری و مادی علم برای رسیدن به سعادت دنیوی توجه شده است؛ امّا در عرفان، که تمامی علوم نردبانی برای دست یافتن به سعادت اخروی است،به وجهۀ روحانی و معنوی وجود آدمی که بتواند او را به آرامش روحانی و رضایت معنوی برساند توجه شده است؛این همان علمی است که این جهانی نیست، در مدرسه ها نمی آموزند البته این برداشت به معنای محروم شدن انسان از لذّات دنیایی نیست، بلکه انسان باید با تعادل و در کنار زندگی و سعادت دنیوی، رستگاری اخروی را هم در نظر داشته باشد. دریافتی که از مفهوم علم در عرفان به دست می آید می تواند آدمی را به دانش این تعادل برساند. داشته باشد.از آن جایی که «علم» یک مکتب کلّی است، عارفان دیدگاها و نظریه های متفاوتی را، نسبت به آن دارند به همین دلیل اصولا بین حقیقت علم و تعریف آن اختلاف هایی وجود دارد. ذر پژوهش حاضر علم در متون عرفانی در طی هشت قرن مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
|
پژوهشگران
|
سمانه سعیدی (دانشجو)، یدالله نصراللهی (استاد راهنما)، ویدا دستمالچی (استاد مشاور)
|