|
عنوان
|
تحلیل مرگ در شعر بسام حجار با تکیه بر الگوی نشانه شناختی پیرس
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نشانه شناسی، نشانۀ شعری، پیرس، بسام حجار، مفهوم مرگ.
|
|
چکیده
|
نشانه شناسی به تحلیل ارتباط نشانه ها و دلالت ها و نحوۀ شکل گیری آنها می پردازد و نشانه شناسی ادبی در پی کشف ناشناخته های جهان درون متن از طریق واکاوی نشانه های زبانی و فهم ارتباطات معنایی میان واژگان شعر است. چارلز پیرس با الگوی سه وجهی خود برای ساختار نشانه تحول بزرگی در علم نشانه شناسی به وجود آورد و یک روش دقیق و علمی برای بررسی ساختار دلالتی شعر در اختیار ناقدان ادبی قرار داد. بسام حجار از شاعران نواندیشی است که مرگ یکی از مفاهیم و مضمون های اصلی شعر اوست و بخش اعظمی از اشعارش به مرگ و مرگ اندیشی اختصاص دارد. این مقاله سعی می کند بر پایۀ نظریۀ پیرس به بررسی فرایند ساخت نشانه های شعری مربوط به مفهوم مرگ در شعر بسام حجار بپردازد و پیام های مخفی در سطوح ژرف متن شعر او را بازگو کند. بر اساس نتایج پژوهش بسام حجار از رمزگان های زیبایی شناسی، مؤلف، زمانی، مکانی و محور همنشینی و جانشینی کلام برای تولید نشانه های شعری مرتبط با مفهوم مرگ استفاده کرده است و استفاده از دلالت های صریح واژگان شعرش مخاطب را به انتخاب دقیق دلالت ضمنی متناسب با مفهوم مرگ از میان دلالت هایی شمار کمک کرده و مقصود اصلی شاعر و دیدگاه و جهان بینی و احساسات متناقض او دربارۀ مرگ را که در خوانش اولیه قابل فهم نیست، نمایان ساخته است و لایه های ثانویۀ متن را آشکار کرده است.
|
|
پژوهشگران
|
پرویز احمدزاده هوچ (نفر اول)، بهمن آقازاده قیه باشی (نفر دوم)، وحید خیری (نفر سوم)
|