|
عنوان
|
مقایسه اثر بخشى درمان فراشناختى مبتنى بر ذهن آگاهى و تحریک الکتریکى فراجمجمهاى (TDCS) بر علائم اضطراب و کارکردهاى اجرایى کودکان دچار اختلال اضطرابى
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
درمان فراشناختى مبتنى بر ذهن آگاهى، تحریک الکتریکى فراجمجمهاى، اضطراب، کارکردهاى اجرایى
|
|
چکیده
|
مطالعات مختلف نشان دادهاند که اختلالهای اضطرابی از شایعترین انواع اختلالهای روانشناختی است و این پژوهشها شیوع این اختلال را بین 1/18درصد و 8/28 درصد گزارش کردهاند. هر فردی ممکن است در طول زندگی خود دچار اضطراب شود، اما هنگامی که نشانههای شناختی، جسمانی و رفتاری اضطراب شدت مییابد، تاثیر
منفی بر زندگی، کار و روابط اجتماعی کودکان میگذارد. افراد دارای اختلالات اضطرابی ممکن است احساس اضطراب داشته باشند که احساس ناراحتی میکنند و باعث اجتناب از فعالیتهای روزمره میشود (رکتور، لاپوسا، کیچن، بوردو و جوزپ ماسیح، 2016).
میکو، هنین، بیدرمن، پتی و بکر (2009) در پژوهشی کارکردهای اجرایی را در افراد دارای اختلالات اضطرابی مورد بررسی قرار دادند، نتیجه پژوهش آنها نشان داد که اضطراب باعث افت کارکردهای اجرایی میشود.
سوگیری شناختی در ارتباط با اضطراب است، اضطراب در ارتباط با سوگیریهای توجه به اطلاعات تهدیدآمیز است (بارهیم، لامی، پرگامین، باکرمانس- کارنبرگ، ونزندورن، 2007)، و این سوگیریها منجر به آسیب به کارکردهای اجرایی میشود. آیزنک، برکشان، سانتوس و کالو (2007) بحث کردهاند که نگرانی باعث کاهش کنترل توجه میشود و در نهایت اضطراب باعث آسیب به بازداری میشود. همچنین اضطراب در ارتباط با نقص در حافظه کاری فضایی- دیداری است (بریدمیر، برنبام، موست و سیمونز، 2009).
سیر این اختلال اغلب پیوسته و مزمن است که میتواند سبب کاهش کیفیت زندگی فرد شود (استین و همکاران، 2005) و همچنین هزینههای قابل ملاحظه اقتصادی و ضعفهای شدید کارکردی در حوزه آموزشی و حرفهای را نیز به دنبال دارد. از این رو در سالهای اخیر به عنوان اختلالی دارای اهمیت در زمینه بهداشت همگانی در نظر گرفته شده است و ضرورت پرداختن به تبیین و شیوههای درمان آن آشکار میشود. این مساله اهمیت به کار بستن یک روش درمانی موثر که جنبههای مختلف این اختلال را به صورت مناسب و کارآمد پوشش دهد را بیش از پیش
روشن میسازد. همچنین با توجه به اینکه این اختلال بسیار فراگیر و ناتوانکننده، در سنین اوج استقلال طلبی فرد بروز میکند و در صورت عدم درمان موارد بهبود خودبه خودی اندک است، درمان چنین افرادی کاملا ضروری به نظر میرسد.
حال با توجه به ارتباط بین مشکلات مربوط به کارکردهای اجرایی و اختلالات اضطرابی و با استناد به نتایج پژوهشهای محدود مبنی بر اثربخشی برنامه درمانی فرا
|
|
پژوهشگران
|
مهرناز امیراسدی موالو (دانشجو)، مهران سلیمانی (استاد راهنما)، عزت اله احمدی (استاد مشاور)
|