مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه ابعاد نابهنجار شخصیت، خود سرزنشگری، و جدایی روانی از مادر، با رفتارهای تکانشی و خود تخریبی_ باواسطه گری تنظیم شناختی هیجان و کارکردهای اجرایی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ابعاد نابهنجار شخصیت، خود سرزنشگری، جدایی روانی، تکانش گری، تنظیم شناختی هیجان، کارکردهای اجرایی
چکیده	خودتنظیمی توانایی در فراتر رفتن از وسوسه های فوری در خدمت اهداف بلندمدت است (هدرتون و واگنر ، 2011)؛ و CER یعنی ایجاد، تقویت، کاهش یا متوقف ساختن عمدی یک هیجان (لَنگنه و همکاران، 2018). بنابراین شکست خودتنظیمی زمانی روی می دهد که کنترل از بالا به پایین یعنی کنترل قشر پیش پیشانی بر نواحی زیر قشری که در هیجانات و پاداش درگیرند، بر هم می خورد (هدرتون و واگنر، 2011). در این راستا برخی پژوهش ها سعی در شناسایی عوامل خطر خودتنظیمی کرده اند. برای نمونه یک مطالعه مروری روی خودتنظیمی به این نتیجه رسید که عوامل تهدیدکننده برای خودتنظیمی سه دسته اند: 1) قرار گرفتن در معرض محرک های وسوسه انگیز (مثل غذا، سیگار، الکل، وسوسه جنسی و غیره)، در ضمن باید توجه داشت که محرک های وسوسه انگیز تحت تأثیر یادگیری ناشی از تجارب گذشته قرار دارند که باعث می شود یک محرک تحریک کننده تر باشد یا بلعکس تحریک کمتری را برانگیزاند؛ 2) پریشانی اجتماعی و هیجانی (طرد اجتماعی و خلق منفی )؛ 3) تخریب یا نقص در منابع عصبی خودتنظیمی (کِلی و همکاران، 2015). پژوهش حاضر با مطرح کردن سه عامل پیش بینی کننده تکانش گری قصد بررسی صفات پایداری را دارد که می توانند در کنار موارد مطرح شده در مطالعه بالا به عنوان عوامل خطر خودتنظیمی شناخته شوند. علاوه بر این در مطالعه مروری دیگری که هدرتون و واگنر (2011) انجام دادند مشخص شد که گروه رژیم گیرندگان بعد از مصرف میلک شیک، احتمالاً به علت تجربه عاطفه منفی (که در گروه بدون رژیم دیده نمی شد) و در پی آن شکست خودتنظیمی، عود در مصرف را نشان دادند؛ یعنی گروه رژیم گیرنده نسبت به گروه بدون رژیم، از غذای پرکالری بعد از میلک شیک به شکل معناداری بیشتر مصرف کرد. اگر رفتار گروه آزمایش را نوعی تکانش گری در نظر بگیریم، پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش پیش بین ابعاد نابهنجار شخصیت، خود سرزنشگری، و سطح جدایی روانی از مادر، بر تکانش گری باواسطه گری تنظیم شناختی هیجان و کارکردهای اجرایی، به دنبال بررسی تفاوت های فردی در زمینه سه پیش سازه مطرح شده بر ظهور و شدت گرفتن رفتار تکانشی است. بنابراین احتمال دارد قادر به تبیین این موضوع باشد که تفاوت های شخصیتی، شناختی، هیجانی، و بین فردی، می تواند تفاوت معناداری در میزان رفتار تکانشی را نشان دهد. در مطالعه ای که کَسیلو-رابینز (2019) صورت دادند، مشخص شد که صفت شر
پژوهشگران	حسین والی (دانشجو)، غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (استاد راهنما)، رضا عبدی (استاد مشاور)