عنوان
|
تحلیل رویداد حرکت در رمان های عادل عصمت بر اساس نظریه ی رویکرد شناختی تالمی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
الگوی واژگون شدگی ، رویدادهای حرکتی، حرکت انتقالی، عادل عصمت، تالمی.
|
چکیده
|
تالمی براساس نحوه ی بیان زبانی جزء اصلی رویداد حرکت، یعنی مسیر، دسته بندی دوگانه ای از زبان ها ارائه می دهد. در یک دسته، زبان هایی قرار دارند که مسیر را در فعل نشان می دهند(برای نمونه، خارج شدن، وارد شدن) و در دسته ی دیگر زبان هایی که مسیر را در اجزایی غیر از فعل بازنمود می دهند(برای نمونه «رفتن به» و «رفتن از» که در آنها مسیر در حروف اضافه ی «به» و «از» بازنمود می یابد). به این ترتیب، دسته اول را فعل بنیاد و دسته ی دوم را تابع بنیاد(قمربنیاد) می نامد. به بیان دیگر، این دو دسته از زبان ها مسیر رویداد حرکت را به دو شکل مختلف واژگانی می کنند. منظور از زبان های قمربنیاد زبان هایی هستندکه مفاهیم محوری(مسیر و شیوه) در آنها بر روی عنصر حاشیه ای فعل(قمر) بیان می شود. در این دسته از زبان ها عناصر قمری فعل، صورت هایی هستند که به لحاظ مفهومی در ریشه فعل ادغام نمی شوند و به عنوان قمری بر فعل و در کنار آن ظاهر می گردند، که این قمرها اکثرا در پس یا پیش از فعل قرار می گیرند. به اعتقاد تالمی عناصرقمری یک فعل حرکتی لزوما جهت نبوده و دیگر عناصر مفهومی(شیوه و علت) نیز این امکان را دارند که قمری بر فعل محسوب گردند. و دسته ی دیگری از زبان ها، زبان های فعل بنیاد هستند، زبان هایی که مفاهیم محوری (مسیر و شیوه) بر روی خود فعل بیان می شود.
|
پژوهشگران
|
سکینه بهرامی (دانشجو)، علی صیادانی (استاد راهنما)، حمید ولی زاده (استاد مشاور)، پرویز احمدزاده هوچ (استاد راهنمای دوم)
|