|
عنوان
|
اثر مکمل آستاگزانتین و ریکاوری در آب سرد بر سطوح پلاسمایی شاخص های استرس اکسیداتیو و CRP واترپلوییست های نخبه، متعاقب تمرین تناوبی شدید
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آستاگزانتین ، ریکاوری ، شاخص های استرس اکسیداتیو ، پروتِین واکنش سی، واترپلو، تمرین تناوبی
|
|
چکیده
|
یکی از ورزش های آبی مهم و جذاب که در آن لازم است ورزشکار از قدرت و استقامت بالا و به تبع آن توان ذهنی و فنی تاکتیکی بالایی برخوردار باشد ورزش واترپلو(WP) است. این ورزش در برگیرنده فعالیت های شنای سرعتی و جهشی متناوب با شدت بالا (6 الی 30 ثانیه) با دوره های ریکاوری ناقص می باشد.[ 1،2]. دررابطه با عوامل فیزیولوژیکی، بازیکنان WP با توجه به ماهیت ورزش، نیاز به استفاده همزمان از متابولیسم انرژی هوازی و بی هوازی در طول رقابت دارند. بنابراین شدت بالای تمرینات، تخلیه منابع انرژی و دوره های ریکاوری ناقص بین ست ها و روزهای تمرین از جمله عواملی می باشند که می توانند موجب خستگی، افت عملکرد و اختلال پاسخ های ایمنی بدن پس از تمرین های شدید شوند[3, 4]. در سال های اخیر، نوعی از تمرینات ورزشی به نام تمرینات تناوبی شدید (HIIT) محبوبیت پیدا کرده و به طور گسترده توسط مربیان و ورزشکاران برای تمرین در حجم کاری نزدیک به رقابت استفاده می شود[5]. تمرینات اینتروال (IT) یک استراتژی تمرین هوازی است که معمولا ًشامل دوره های تلاش با شدت بالا و دوره های استراحت کوتاه غیرفعال و یا تمرین با شدت کم است[6]. به طور گسترده پذیرفته شده است که تمرین مداوم با شدت متوسط با مدت زمان کوتاه تا متوسط (زیر 60 دقیقه) با افزایش دفاع ایمنی مرتبط است[7]. با این حال، حملات ناشی از ورزش هوازی شدید یا با حجم بالا ممکن است تغییرات منفی موقتی را در تعداد و عملکرد سلول های ایمنی ایجاد کند و منجر به سرکوب سیستم ایمنی، افزایش التهاب و افزایش خطر ابتلا به بیماری های عفونی شود[8, 9]. علاوه بر این، تمرینات بدنی شدید با التهاب خفیف همراه است. با این حال، زمانی که فرصت کافی برای ریکاوری وجود نداشته باشد التهاب ناشی از ورزش شدید منجر به سندرم بیش تمرینی می شود (OTS)که با علائم احساسی، رفتاری و ایمنی همراه با کاهش عملکرد به دلیل تمرین بیش از حد مداوم برای هفته ها یا حتی ماه ها همراه خواهدبود[10]. پروتئین واکنش دهنده C (CRP)، یک پروتئین واکنش دهنده مرحله حاد است که به عنوان نشانگر مستقل و اصلی عوارض قلبی عروقی شناخته میشود ومقادیر آن به سرعت در پاسخ به التهاب در گردش خون افزایش می یابد[11].
|
|
پژوهشگران
|
علی سامی گون دوغدی (دانشجو)، بهلول قربانیان (استاد راهنما)، رقیه فخرپور (استاد مشاور)
|