|
عنوان
|
حرکت شعر به سمت تئاتر
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شعر معاصر، روایت, نیما یوشیج، تئاتر، درام
|
|
چکیده
|
در دهه های اخیرشعر و تئاتر به عنوان دو گونه ی هنری با ریشه های مشترک ، با یکدیگردر تعامل بوده اند و رابطه ی آن ها یکی از موضوعات مهم در مطالعات ادبی است . شعر، به عنوان یکی از کهن ترین اشکال بیان هنری ،ظرفیت های فراوانی برای استفاده از ویژگی های نمایش و تئاتر دارد .
این پژوهش به بررسی حرکت شعرمعاصر فارسی به سمت تئاتر می پردازد و نشان می دهد که چگونه عناصر نمایشی مانند کنش، صحنه پردازی ، تصویرسازی، روایت ، توصیف، شخصیت پردازی و...در شعر معاصرفارسی تقویت شده و راه را برای پیوند میان این دو هنر هموار کرده و باعث شده است شعر که به طور ذاتی فضایی تخیلی دارد، جنبه ای رئالیستی و حقیقت مانند به خود بگیرد، که این امر به باورپذیری و در نتیجه تأثیر گذاری بیشتر آن کمک می کند.
روش این تحقیق توصیفی–تحلیلی است و به شناسایی و معرفی ویژگی های تئاترو تحلیل نمونه های برجسته از اشعار شاعران معاصرفارسی همچون عارف قزوینی ،ملک الشعرای بهار،میرزاده عشقی، نیما یوشیج ، احمد شاملو، فروغ فرخزاد، نصرت رحمانی ، سید علی صالحی ، یدالله رویایی و... می پردازد و همچنین به چگونه بهره گیری از عناصر نمایش و تئاتر در شعر و خلق اشعاری پویا و زنده و کمرنگ تر کردن مرز میان شعر و نمایش پرداخته میشود، که این تحولات نه تنها به غنای شعرمعاصر کمک کرده ، بلکه امکان ارائه ی شعر به شکل نمایشی تر را نیز فراهم ساخته است .
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه حسنی (دانشجو)، ویدا دستمالچی (استاد راهنمای اول)، یدالله نصراللهی (استاد مشاور)
|