مشخصات پژوهش

عنوان	نقش تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزیستی ذهنی در رضایت از زندگی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	رضایت از زندگی، تمایل به بخشش، قدردانی، امید و بهزیستی ذهنی
چکیده	  هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی بر پایه تمایل به بخشودگی، قدر دانی، امید و بهزیستی ذهنی بود. 395 دانشجو (200مرد، 195 زن) به عنوان نمونه به شیوه نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و با پرسشنامه های رضایت از زندگی (دینر، 2009)، قدر دانی (مکالخ و همکاران، 2002)، مقیاس بهزیستی ذهنی (لیوبومرسکی و لپر، 1999)، مقیاس تمایل به بخشودگی (براون،2003) و مقیاس امید بزرگسالان (اسنایدر، 1991) اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که رضایت از زندگی با تمام مقیاس های قدر دانی، شادکامی ذهنی، تمایل به بخشودگی و امید رابطه مثبت معنا داری دارد (01/0 p <). از بین متغیرهای پژوهش امید، قدر دانی و بهزیستی ذهنی 32 درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین کردند. هر چقدر امید، قدردانی و بهزیستی ذهنی بالاتر رضایت زندگی بالاتر خواهد بود. نتایج این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش امید، قدردانی و بهزیستی ذهنی را در پیش بینی رضایت از زندگی دانشجویان را مورد تاکید قرار می دهد.
پژوهشگران	علی عیسی زادگان (نفر اول)، حمزه سلمان پور (نفر دوم)، عزت اله احمدی (نفر سوم)، ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی (نفر چهارم)