مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه جهت گیری هدف پیشرفت و خودارزشمندی با کمک خواهی تحصیلی دانش آموزان
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	کمک خواهی تحصیلی، خودارزشمندی، جهت گیری هدف.
چکیده	کمک خواهی تحصیلی یکی از مهمترین راهبردهای یادگیری است که جهت گیری هدف پیشرفت و خودارزشمندی به عنوان عوامل مؤثر در این زمینه مورد توجه واقع شده است. هدف پژوهش حاضر رابطه جهت گیری هدف پیشرفت و خودارزشمندی بر کمک خواهی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه ناحیه 4 آموزش و پرورش شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از این جامعه تعداد 340 نفر بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه کمک خواهی تحصیلی حبیبی و سرمد (1385)، پرسشنامه جهت گیری هدف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001) و پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (2003) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (همزمان) در نرم افزار SPSS.21 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین جهت گیری تسلط- گرایش، عملکرد- گرایش با کمک خواهی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و بین عملکرد اجتناب با کمک خواهی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین خودارزشمندی با کمک خواهی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای جهت گیری هدف پیشرفت عملکرد- گرایش و جهت گیری هدف تسلط- اجتناب و متغیر خودارزشمندی قادرند تغییرات متغیر ملاک (کمک خواهی تحصیلی) را در دانش آموزان به طور معناداری پیش بینی کنند. بنابراین طرح ریزی مطالعات بیشتر جهت شناخت بهتر عواملی در جهت ارتقای جهت گیری هدف و خودارزشمندی و رفتار کمک خواهی تحصیلی توصیه می شود.
پژوهشگران	دکتر جعفر بهادری خسروشاهی (نفر اول)، رامین حبیبی (نفر دوم)، ابوالفضل فرید (نفر سوم)