|
عنوان
|
مقایسه اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSEL) با و بدون تحریک فراجمجمه ای مغز (tDCS) بر خودتنظیمی هیجانی، عملکرد حل مساله و کارکردهای اجرایی در کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اختلال نقص توجه/بیش فعالی، خودتنظیمی هیجانی، عملکرد حل مساله، کارکردهای اجرایی، برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSEL)، تحریک فراجمجمه ای مغز (tDCS)
|
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSEL) با و بدون تحریک فراجمجمه ای مغز (tDCS) بر خودتنظیمی هیجانی، عملکرد حل مساله و کارکردهای اجرایی در کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. این پژوهش در چهارچوب یک مطالعه تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه اجرا خواهد شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان 11 تا 14 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره کودک و نوجوان شهر خوی در سال 1399 خواهد بود. نمونه آماری با در نظر گرفتن افت آزمودنی ها شامل 15 نفر از کودکان خواهد بود که پس از تشخیص اختلال نقص توجه/بیش فعالی از نوع مرکب توسط روانپزشک به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو موقعیت متفاوت جایگزین خواهند شد (یک موقعیت درمان با برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی توأم با tDCS به عنوان موقعیت آزمایشی اول، یک موقعیت درمان با برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی مبتنی بر ذهن آگاهی بدون tDCS به عنوان موقعیت آزمایشی دوم)، هر موقعیت شامل 5 نفر از کودکان با تشخیص اختلال نقص توجه/بیش فعالی از نوع مرکب خواهد بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID)، پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4)، ماتریس های پیش رونده ریون، چک لیست تنظیم هیجانی، آزمون برج لندن، آزمون عملکرد مداوم و آزمون برو-نرو خواهد بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی کارآیی از روش های ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار کیفی، شاخص تغییر پایا، معنی داری بالینی و اندازه اثر d کوهن و همچنین برای تحلیل استنباطی از روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭﺍﺭﻳﺎﻧﺲ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﻣﻜﺮﺭ در برنامه SPSS نسخه 26 انجام خواهد شد.
|
|
پژوهشگران
|
رضا محمدزاده گان (دانشجو)، ابوالفضل فرید (استاد راهنما)، غلامرضا چلبیانلو حسرتانلو (استاد مشاور)، جواد مصرآبادی (استاد مشاور دوم)
|